Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Widzę, że jestem w mniejszości, ale książka mnie nie zachwyciła. Właściwie podobało mi się tylko jak główna bohaterka okazywała swój zadziorny charakter oraz jej związek z chłopakiem. Gdzieś koło połowy książki zaczęłam się nudzić i chciałam ją jak najszybciej mieć za sobą. Jak na książkę łamiącą stereotypy zrobiła się mniej więcej wtedy bardzo schematyczna. Świat w "Dziewczyny nie biją" był wyidealizowany. W książce pojawiają się dziwne, niepotrzebne sceny: bohaterka zostaje ocalona przez obekt swoich zainteresowań (czekałam kiedy się okaże że to był celowy, przewrotny zabieg... ale się nie doczekałam), bohaterka atakuje przypadkowego faceta na balu, itd. Cieszę się, że autor nie skupił się na wątkach romansowych ale to nie znaczy, że musiał opisać główny obiekt zainteresowań bohaterki jako nudną kupę mięśni... tzn. wg opisów był bardzo wygadany ale tutaj musimy wieżyć autorowi na słowo. Nie wiem też czy przyjacielskie przytyki do feministek tak mnie zachwyciły (może gdyby koleżanka miała jeszcze jakieś inne cechy charateru). Podsumowując, książka spełnia swoje zadanie, poleciłabym nastolatce, a sama wolę obejrzeć "Rockiego".

Widzę, że jestem w mniejszości, ale książka mnie nie zachwyciła. Właściwie podobało mi się tylko jak główna bohaterka okazywała swój zadziorny charakter oraz jej związek z chłopakiem. Gdzieś koło połowy książki zaczęłam się nudzić i chciałam ją jak najszybciej mieć za sobą. Jak na książkę łamiącą stereotypy zrobiła się mniej więcej wtedy bardzo schematyczna. Świat w...