Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kim do diabła jest Anita?" to historia, która wywołuje w czytelniku zadumę, powoduje że człowiek chce się na chwilę zatrzymać i pomyśleć, powspominać... Często patrzę na mijanych na ulicy ludzi i patrząc w ich twarze zastanawiam się, jakie mieli życie, jaką by opowiedzieli historię, gdyby ich ktoś o to zapytał. A zwłaszcza ludzie starsi, na których patrzy się niekiedy z litością, pobłażaniem czy lekceważeniem, noszą w sobie takie historie, że można się zdziwić! Anita to właśnie taka osoba, a autorce udało się z niej wydobyć i pokazać światu niezwykłość tej z pozoru zwykłej postaci. Pani Wanda bardzo umiejętnie i z polotem uchyla nam kawałek po kawałku historię Anity, pobudza naszą ciekawość. Czytając, nie można się nudzić, zapewniam! :)

"Kim do diabła jest Anita?" to historia, która wywołuje w czytelniku zadumę, powoduje że człowiek chce się na chwilę zatrzymać i pomyśleć, powspominać... Często patrzę na mijanych na ulicy ludzi i patrząc w ich twarze zastanawiam się, jakie mieli życie, jaką by opowiedzieli historię, gdyby ich ktoś o to zapytał. A zwłaszcza ludzie starsi, na których patrzy się niekiedy z...

Książka przeczytana tzw.jednym tchem. Pani Wanda zaskoczyła mnie zakończeniem, do końca nie byłam pewna, kogo wybierze Antonina. Mało słów, dużo treści. Obraz wiejsko-małomiasteczkowy bardzo prawdziwy i wymowny. Aż przerażenie ogarnia, że tyle wokół damskich bokserów, nierobów i pijaków. I jeszcze przerażające jest to, jak trudno im samym się z tego piekiełka wydostać, zwłaszcza mając na wyciągnięcie ręki "życzliwych" i "pomocnych" kolegów! Wątków w książce było wiele i pewnie w przyszłości można by któryś z nich rozwinąć, ale też można użyć po prostu wyobraźni. Ponadto dużą wartością książek pani Wandy - polonistki z wykształcenia i zamiłowania, jest dbałość o język polski i w dowcipny sposób zwracanie uwagi na potoczne błędy językowe, które popełniamy, często nieświadomie! Czerwone szpilki, a właściwie całą trylogię - polecam!

Książka przeczytana tzw.jednym tchem. Pani Wanda zaskoczyła mnie zakończeniem, do końca nie byłam pewna, kogo wybierze Antonina. Mało słów, dużo treści. Obraz wiejsko-małomiasteczkowy bardzo prawdziwy i wymowny. Aż przerażenie ogarnia, że tyle wokół damskich bokserów, nierobów i pijaków. I jeszcze przerażające jest to, jak trudno im samym się z tego piekiełka wydostać,...