Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Otworzyłam “Kroplę Nadziei”, zaczęłam czytać i znowu znalazłam się w magicznym świecie wilkołaków, wampirów i rusałek. Sercem owego świata jest wciąż knajpa Luna, gdzie sprawdzona załoga oferuje trunki i wikt dla swojej nietypowej klienteli. Spotkałam starych znajomych z pierwszej części, a że są tak spójnie wykreowani, to miałam wrażenie, że widzieliśmy się / czytaliśmy się wczoraj. “Kropla Nadziei” dotrzymuje kroku swojej poprzedniczce. Tak wiele się dzieje, że aż zaczęłam mieć żal do autorki, że nie dała głównej bohaterce ani chwili spokoju.
Warto przeczytać. Akcja tak wciąga, że zapomina się o realnym świecie. Polecam.

Otworzyłam “Kroplę Nadziei”, zaczęłam czytać i znowu znalazłam się w magicznym świecie wilkołaków, wampirów i rusałek. Sercem owego świata jest wciąż knajpa Luna, gdzie sprawdzona załoga oferuje trunki i wikt dla swojej nietypowej klienteli. Spotkałam starych znajomych z pierwszej części, a że są tak spójnie wykreowani, to miałam wrażenie, że widzieliśmy się / czytaliśmy...