Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Szklany miecz" ma ponad 550 stron i jest prawie dwukrotnie grubszy niż duża część książek, na mojej półce, ale to ciągle za mało. W drugim tomie autorka dokonała prawie niemożliwego i z naprawdę przyjemnej, młodzieżowej książki, tylko o trochę oklepanym już motywie biednej dziewczyny z supermocami, stworzyła naprawdę ŚWIETNĄ jedyną w swoim rodzaju powieść fantastyczną.

Zanim zaczęłam czytać "Szklany miecz" wydawało mi się, że został on ułożony według znanego mi już z wielu książek schematu: biedna dziewczyna z nic nie znaczącej rodziny, staje się twarzą rebelii i wbrew swojej woli rusza na ratunek światu, próbując pozbawić korony złego króla. A jednak nie do końca tak potoczyły się losy Mare, która za cel postawiła sobie znalezienie za wszelką cenę ludzi o takiej samej mutacji we krwi jak ona sama - ludzi silniejszych niż Srebrni i Czerwoni. Jej głównym celem stało się uratowanie ich przed śmiercią i wyszkolenie.

Niestety, ciągłe intrygi złego króla Mavena, coraz większa presja i nieustanna walka o życie każdego Nowego odbiły się na jej psychice. Mare nigdy nie była potulną myszką i nie było jej łatwo podporządkować się rodzinie królewskiej, ale nie spodziewałabym się nigdy, że stanie się tak bardzo pewną siebie i tak obojętną na wszystko, co nie ma związku z jej misją. Autorka zmieniła ją nie do poznania. Z zwykłej dziewczyny mare stała się Czerwoną Królową.

Bardzo dobrym zagraniem Aveyard było uśmiercenie paru ważnych osób. Zakończenie książki jest zaskakujące. Bardzo zaskakujące. Ale sprawia, że nie można doczekać się kolejnej części. Mam nadzieję, że pojawi się już niedługo. Dużym plusem dla książki jest dołączona mapka, dzięki której można przenieść się w świat Mare.

W podziękowaniach autorka wspomniała coś o filmie na podstawie "Czerwonej królowej". Już nie mogę się doczekać! :)

"Szklany miecz" ma ponad 550 stron i jest prawie dwukrotnie grubszy niż duża część książek, na mojej półce, ale to ciągle za mało. W drugim tomie autorka dokonała prawie niemożliwego i z naprawdę przyjemnej, młodzieżowej książki, tylko o trochę oklepanym już motywie biednej dziewczyny z supermocami, stworzyła naprawdę ŚWIETNĄ jedyną w swoim rodzaju powieść fantastyczną....

Książki, które czytam, muszą być bardzo wciągające i doprowadzić do tego, że po ich przeczytaniu, będę przeszukiwać księgarnie, w poszukiwaniu następnych części. Dlatego przed zakupem nowej książki przeglądam recenzje, opinie na jej temat. Mam niestety jednak wielką słabość do pięknych okładek i potrafię kupić książkę z piękną ilustracją, wiedząc o niej tylko tyle, ile jest napisane na jej odwrocie. Tak właśnie poznałam Czerwoną królową, której okładka jest PRZEPIĘKNA!

W świecie przedstawionym w książce ludzie są dzieleni na dwie kategorie: ludzie, których krew jest czerwonego koloru i ci, których krew jest srebrna. Srebrni mają supermoce, każdy ród inną - mogą na przykład panować nad pogodą, żywiołami, czy mieć ogromną siłę. Ludzie o czerwonej krwi żyją w biedzie, pracując na korzyść srebrnych. Czerwoni nastolatkowie, którzy nie mają pracy, muszą walczyć na froncie, gdzie czeka ich niemal pewna śmierć. Nasza czerwonokrwista bohaterka - Mare Barrow próbuje pomóc swojemu przyjacielowi uniknąć wojska, kradnąc pieniądze bogatym srebrnym. Pieniądze ma zamiar przeznaczyć na wyjazd chłopaka z kraju. Tak właśnie zaprzyjaźnia się z srebrnym - Calem, który odwraca jej życie do góry nogami.

"Czerwona królowa" to typ książki, w której ciągle coś się dzieje - bohaterka cudem unika śmierci kilka razy, a jej wrogowie stają się przyjaciółmi tylko po to, żeby za chwilę znowu być jeszcze gorszymi wrogami. Gdy czytałam książkę, trochę denerwowało mnie niezdecydowanie i łatwowierność Mare, ale można to usprawiedliwić sytuacją, w której się znajdowała.

Cieszę się, że trafiłam na tę książkę, którą bardzo polubiłam. Mam nadzieję, że autorka zachwyci mnie kolejnymi tomami tak, jak pierwszym :)

Książki, które czytam, muszą być bardzo wciągające i doprowadzić do tego, że po ich przeczytaniu, będę przeszukiwać księgarnie, w poszukiwaniu następnych części. Dlatego przed zakupem nowej książki przeglądam recenzje, opinie na jej temat. Mam niestety jednak wielką słabość do pięknych okładek i potrafię kupić książkę z piękną ilustracją, wiedząc o niej tylko tyle, ile jest...

Wydaje mi się, że dwie pierwsze części Mary są bardziej wciągające. Trzecia i ostatnia wydaje się być przeciągana na siłę. Mimo to pozostaję zwolenniczką Mary Dyer :)

Wydaje mi się, że dwie pierwsze części Mary są bardziej wciągające. Trzecia i ostatnia wydaje się być przeciągana na siłę. Mimo to pozostaję zwolenniczką Mary Dyer :)