Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo zła książka. Autor rozpaczliwie staroświecki, nie rozumie nowych technologii. "...telefonie komórkowe działały tylko dwie, abonamenty były pioruńsko drogie, a smartfony wciąż działały tylko w największych miastach." Żołnierze mówią do kobiet per "panno Krysiu", jak w dwudziestoleciu międzywojennym. Dużo psychologicznych nieprawdopodobieństw. Narrator nieraz wtrąca, że "nawet" kobiety poszły do wojska, a uznaje za zupełnie normalne, że żołnierzem zostało 12-letnie dziecko. Książka ciekawa tylko dla hobbystów militariów, którzy lubią wyliczanki różnych typów sprzętu wojskowego.

Bardzo zła książka. Autor rozpaczliwie staroświecki, nie rozumie nowych technologii. "...telefonie komórkowe działały tylko dwie, abonamenty były pioruńsko drogie, a smartfony wciąż działały tylko w największych miastach." Żołnierze mówią do kobiet per "panno Krysiu", jak w dwudziestoleciu międzywojennym. Dużo psychologicznych nieprawdopodobieństw. Narrator nieraz wtrąca,...

Gdyby nie film, nie chciałoby mi się przebrnąć tej książki. Pretensjonalna. Film dużo lepszy od książki na podstawie której powstał - rzadki przypadek.

Gdyby nie film, nie chciałoby mi się przebrnąć tej książki. Pretensjonalna. Film dużo lepszy od książki na podstawie której powstał - rzadki przypadek.

Co prawda niepotrzebny zjazd w psychodelię, jakby autorka nie miała pomysłu na zakończenie. Ale bardzo dobra książka, zwłaszcza dla czytelnika z kraju, w którym nie ma realnego kontaktu z muzułmańskimi imigrantami. Można wejść w świat takiego europejskiego Araba, zobaczyć jak opresyjne są u nich obyczaje rodzinne. Można zacząć tym ludziom współczuć. Oni mają przechlapane. Nie tylko kobiety, także mężczyźni. Dodatkowo, zaskoczył mnie opisywany rasizm i klasizm francuskiego społeczeństwa - tak niby socjalnego.

Co prawda niepotrzebny zjazd w psychodelię, jakby autorka nie miała pomysłu na zakończenie. Ale bardzo dobra książka, zwłaszcza dla czytelnika z kraju, w którym nie ma realnego kontaktu z muzułmańskimi imigrantami. Można wejść w świat takiego europejskiego Araba, zobaczyć jak opresyjne są u nich obyczaje rodzinne. Można zacząć tym ludziom współczuć. Oni mają przechlapane....