Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niektóre rozdziały lepsze, niektóre pisane trochę na siłę. Na pewno na uwagę zasługują praktyczne przykłady oraz ćwiczenia oraz co bardziej życiowe sekcje. Ogólnie czytało się raczej ciężko, dużo terminologii specyficznej dla NLP, mimo wyjaśnienia jej na początku trzeba było utrzymać większe skupienie. Poza tym brakowało momentami syntezy wiadomości - omawiane były przeróżne modele, czy to komunikacji, czy relacji, ale miałem wrażenie, że są one niejako niezależnymi bytami, które łączą się w całość dopiero na wysokim poziomie abstrkacji.

Niektóre rozdziały lepsze, niektóre pisane trochę na siłę. Na pewno na uwagę zasługują praktyczne przykłady oraz ćwiczenia oraz co bardziej życiowe sekcje. Ogólnie czytało się raczej ciężko, dużo terminologii specyficznej dla NLP, mimo wyjaśnienia jej na początku trzeba było utrzymać więks...

Rozwiń Zwiń

Jest to mój pierwszy kontakt z uniwersum Fundacji, więc zacząłem nieco od środka - niemniej nie przeszkodziło to w odbiorze powieści. Składa się ona z dwóch opowiadań, które są luźno ze sobą powiązane, a jednocześnie dość do siebie podobne. Na uwagę zasługuje przede wszystkim ciekawy koncept Drugiej Fundacji, jako organizacji mającej z cienia kontrolować społeczeństwo poprzez naukę będącą połączeniem psychologii, socjologii i matematyki. Niemniej większość fabuły dość leniwie ciągnie się przez kosmiczny świat imperiów, które mimo że odległe od nas o wieki, nadal przypominają nasze dzisiejsze społeczeństwa. Jest intryga, jest trochę filozofii, ale w zasadzie nic co by mocniej wciągnęło ani zachęciło do ponownego otworzenia tej pozycji lub innych z cyklu.

Jest to mój pierwszy kontakt z uniwersum Fundacji, więc zacząłem nieco od środka - niemniej nie przeszkodziło to w odbiorze powieści. Składa się ona z dwóch opowiadań, które są luźno ze sobą powiązane, a jednocześnie dość do siebie podobne. Na uwagę zasługuje przede wszystkim ciekawy konce...

Rozwiń Zwiń

Całkiem krótka i zgrabnie napisana antyutopia osadzona w świecie sci-fi. Początkowo zastanawiałem się na ile wpadniemy w znane i oklepany motywy z tego gatunku - koncepcja Paradyzji nie wyglądała na bardzo unikalną pod względem polityczno-społecznym. Niemniej zaskoczony byłem, jak subtelnie Zajdel przekonywał głosem przewodnika po tym świecie o słuszności stworzonego systemu. W końcu inwigilacja, oddanie społeczeństwu oraz ograniczone wygody życia są konieczne aby stworzyć świat w tak skrajnie nieprzyjaznych warunkach. Wchodząc coraz głębiej w konstrukcję tej pozaziemskiej kolonii można zarówno zgłębić jej podstawy filozoficzne, jak również techniczne. Niektóre z nich bardzo dobrze się zestarzały, chociażby system oceny obywateli lub centralny komputer analizujący wszystkie konwersacje. Mimo wszystko fabuła dość szybko się rozwija, a kolejne tajemnice odkrywane są raczej pośpiesznie, bez zbędnego patosu. Rozczarowuje nieco jedynie końcówka, która nie dość, że jest bardzo zwyczajna, to na dodatek zmywa cały tajemniczy paradyzyjski makijaż pozostawiając wrażenie smętnego, zapętlonego we własnych regułach świata, który już nie budzi strachu, a jedynie politowanie lub znużenie. Za odkrycie tajemnicy dla głównego bohatera nie czeka żadna kara, a na dodatek pozostawieni jesteśmy z poczuciem, że w zasadzie szwindel prędzej czy później updanie pod własną masą. Autor jednak skutecznie zasiewa w nas myśl, że bardzo wiele można zarcjonalizować w imię dobra społeczeństwa, w imię potencjalnych zagrożeń lub w imię wyższych celów.

Całkiem krótka i zgrabnie napisana antyutopia osadzona w świecie sci-fi. Początkowo zastanawiałem się na ile wpadniemy w znane i oklepany motywy z tego gatunku - koncepcja Paradyzji nie wyglądała na bardzo unikalną pod względem polityczno-społecznym. Niemniej zaskoczony byłem, jak subtelni...

Rozwiń Zwiń