Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę odrobinę lepsza od poprzedniej części, ale tylko ze względu na to, że przynajmniej jest kilka miejsc akcji. Chociaż sama wycieczka do Francji jest po prostu śmieszna. Autorka chyba myśli, że z USA do Francji lot zajmuje jakieś 2 godziny.
Kłótnie z niańką i wywlekanie przy wszystkich po raz kolejny tego jak ją traktuje i tak nic nie daje. Gdzie tak jest? Szef ochrony, który jest szoferem nastolatki nawet nie poinformuje o tym jej rodziców? Opiekunka, która jeździ do "firmy" załatwiać jakieś sprawy? To jest opiekunką czy kim?
No i na sam koniec niesamowita intryga, której nikt się nie domyślał a jej wyjaśnienie w kolejnym tomie pewnie będzie tak samo głębokie jak reszta książki.

Naprawdę odrobinę lepsza od poprzedniej części, ale tylko ze względu na to, że przynajmniej jest kilka miejsc akcji. Chociaż sama wycieczka do Francji jest po prostu śmieszna. Autorka chyba myśli, że z USA do Francji lot zajmuje jakieś 2 godziny.
Kłótnie z niańką i wywlekanie przy wszystkich po raz kolejny tego jak ją traktuje i tak nic nie daje. Gdzie tak jest? Szef...

Przez całą książkę zastanawiałam się czy ktoś w ogóle zrobił jakikolwiek reaserch pisząc, a potem wydając tę książkę? Bo mam wrażenie, że pisała ją piętnastoletnia dziewczynka, która marzy o american dream i bad boyu, a wydawcą po prostu była jej drukarka.
Akcja dzieje się w Nowym Yorku - jednak oprócz podanej nazwy, możemy sądzić że wszystko dzieje się w jakimś małym miasteczku na uboczu. Kto w NY ma willę z ogromnym podjazdem?
Co to za lekcje nauki malarstwa na których ich nauczyciel jedyne co robi to mówi namaluj smutek? Nie uczą się tam niczego, technik, nie poprawiają jej stylu.
Rodzice - ten wątek jest naprawdę już ledwo na moje siły. Jak irracjonalny jest wątek rodziców i opiekunki (której btw główna bohaterka na początku książki się w ogóle nie boi, a potem okazuje się że jest nią przerażona od zawsze) to przechodzi wszelkie absurdy.
Cały opis szkoły, systemu nauczania etc wydaje się być wyssany z palca.
Poza tym, że jest to po prostu szybki odmóżdżacz nie ma tu nic interesującego i logicznego.

Przez całą książkę zastanawiałam się czy ktoś w ogóle zrobił jakikolwiek reaserch pisząc, a potem wydając tę książkę? Bo mam wrażenie, że pisała ją piętnastoletnia dziewczynka, która marzy o american dream i bad boyu, a wydawcą po prostu była jej drukarka.
Akcja dzieje się w Nowym Yorku - jednak oprócz podanej nazwy, możemy sądzić że wszystko dzieje się w jakimś małym...

Czytałam dziesiątki razy, za każdym razem coś nowego odkrywam, coś nowego mnie dziwi.
Od kilkunastu lat mój numer jeden.

Czytałam dziesiątki razy, za każdym razem coś nowego odkrywam, coś nowego mnie dziwi.
Od kilkunastu lat mój numer jeden.