Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Macie jakiś swój ulubiony teleturniej, który oglądacie albo który wspominacie z tęsknotą?

Kto z nas nie pamięta legendarnego Koła Fortuny czy Idź na całość! Kto z nas nie zastanawiał się jak wyglądają kulisy powstawania poszczególnych odcinków? Ja robiłam to wiele razy i dlatego z tym większą przyjemnością sięgnęłam po tę książkę.

Roman Czejarek w swojej publikacji opowiada o początkach popularności poszczególnych teleturniei, o tym skąd były brane ( a również podbieranie) pomysły na nie. Na 250 stronach autor zebrał wspomnienia graczy oraz prowadzących. Do tego w tej publikacji znajdziemy kilka niezłych smaczków na temat wpadek i nieujawnionych wcześniej faktów.

Dla mnie lektura tej książki to był cudowny czas wspomnień oraz poznawania zabawnych historii. Bardzo przypadło mi również do gustu wydanie tej książki. Półtwarda oprawa, całkiem sporą ilość fotografii i przyjemna szata graficzna powoduje, że z przyjemnością trzyma się tę książkę w dłoni i można do niej powracać jak do ulubionego albumu. Jeśli szukacie pomysłu na ciekawy prezent nie tylko dla ogromnych fanów teleturniei ta pozycja sprawdzi się doskonale!

Ja do tej pozycji mam tylko jedno zastrzeżenie. Chciałabym więcej!

Macie jakiś swój ulubiony teleturniej, który oglądacie albo który wspominacie z tęsknotą?

Kto z nas nie pamięta legendarnego Koła Fortuny czy Idź na całość! Kto z nas nie zastanawiał się jak wyglądają kulisy powstawania poszczególnych odcinków? Ja robiłam to wiele razy i dlatego z tym większą przyjemnością sięgnęłam po tę książkę.

Roman Czejarek w swojej publikacji...

Czytając tę książkę nieustannie miałam w głowie myśl „o matko, co mnie podkusiło!” Przecież, ja nie sięgam po takie historie. Panicznie się ich boję… Dewiacje seksualne i przemoc w stosunku do kobiet, to tematy, których unikam. Czemu więc nie przerwałam lektury tej powieści? Z prostej przyczyny. Naprawdę mocno wkręciłam się w tę historię i w moim poczuciu „Incel” to dobra książka, choć miejscami miałam ochotę czytając ją zamknąć oczy.

Sięgając po tę powieść musicie mieć na uwadze, że to faktycznie tak jak obiecuje wydawca „przerażający thriller o najciemniejszej stronie ludzkiej natury”. Już od samego początku czytelnik zostaje wciągnięty w mroczny i napawający lękiem świat. Autor nie stosuje taryfy ulgowej (choć po części na to liczyłam). Nie mam jednak Panu Wiktorowi tego za złe. Szczególnie, że tę książkę pomimo jej obszerności (ponad 500 stron) czyta się niezwykle sprawnie i z ogromną ciekawością. Co prawda ja musiałam robić sobie przerwy w jej lekturze, ale to już moja indywidualna sprawa związana z emocjami, które we mnie wywoływała.

Na plus zapisuję nie tylko pomysł na fabułę, ale także wbrew pozorom właśnie sposób jej przekazania. Bo choć miejscami faktycznie było dla mnie zbyt mocno i przerażająco to uważam, że czytelnicy o mocniejszych nerwach będą usatysfakcjonowani. Szczególnie, że każdy z tych mocniejszych fragmentów wnosi coś ważnego do tej historii i wszystko składa się w spójną i klarowną całość.

Podsumowując:

„Incel” to powieść z którą spędziłam swój czas ciekawie, ale także niepokojąco. Pomimo, że czasem czułam, że nie do końca jestem najlepszym odbiorcą tej powieści, nie żałuję spędzonego z nią czasu. Choć przyznaję, że raczej chwilę potrwa nim znów zdobędę się na odwagę by sięgnąć po historię osadzoną wokół tej tematyki.

kochamciemojezycie.blogspot.com

Czytając tę książkę nieustannie miałam w głowie myśl „o matko, co mnie podkusiło!” Przecież, ja nie sięgam po takie historie. Panicznie się ich boję… Dewiacje seksualne i przemoc w stosunku do kobiet, to tematy, których unikam. Czemu więc nie przerwałam lektury tej powieści? Z prostej przyczyny. Naprawdę mocno wkręciłam się w tę historię i w moim poczuciu „Incel” to dobra...

„Wizyta” to jedna z najdziwniejszych powieści, które miałam przyjemność czytać. Jest to również książka, która wymaga od czytelnika ogromnego zaangażowania i skupienia. Szczególnie, że w wielu momentach nawet uważnego czytania, czytelnik nie może mieć pewności co jest prawdą a co możliwym wymysłem zmęczonej kobiety. Do tego ta historia i zachowanie Molly wydaje się być pozbawione sensu i logiki. A jednak czym dłużej siedziałam w tej historii, czym mocniej wchodziłam w świat głównej bohaterki i jej głowę tym we mnie pojawiało się coraz więcej wątpliwości odnośnie tego co postrzegamy jako logiczne. Tym bardziej, że Molly jest postacią, z która może utożsamiać się wiele kobiet.
Muszę Wam przyznać, że zasiadając do tej książki, spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Czy jestem wiec zawiedziona? I tak i nie. Tak – bo cieszyłam się z duchu na lekturę, którą sobie wyobraziłam. Nie – bo ta książka okazała się dla mnie naprawdę ciekawym czytelniczym doświadczeniem.
„Wizyta” to jedna z tych historii, którą trzeba w sobie przepracować, zastanowić się nad nią. Przy tym jest w niej pewna świeżość i wiele miejsca na interpretację. Do tego autorce doskonale udało się utrzymać napięcie niemal przez cała powieść a nie ukrywam, że to dla mnie dość istotny element.

kochamciemojezycie.blogspot.com

„Wizyta” to jedna z najdziwniejszych powieści, które miałam przyjemność czytać. Jest to również książka, która wymaga od czytelnika ogromnego zaangażowania i skupienia. Szczególnie, że w wielu momentach nawet uważnego czytania, czytelnik nie może mieć pewności co jest prawdą a co możliwym wymysłem zmęczonej kobiety. Do tego ta historia i zachowanie Molly wydaje się być...