Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zwabiona zachwytami znajomych i oszałamiającymi recenzjami, podekscytowana zabrałam się do czytania. Strona po stronie, słowo po słowie - bezsprzecznie ''wkręcałam się'' w akcję powieści.

Książka nie jest jednak według mnie ''arcydziełem'' czy też ''więcej niż książką'', a na takie opinie nie raz się natknęłam. Przede wszystkim, za mało w niej jak dla mnie samego Ojca Chrzestnego. Przez sporą część książki leży w szpitalu, później jest wycofany. Szkoda, bo to najlepiej zbudowana postać w książce, jest bezsprzecznie fascynujący. Wątki poboczne - Johnny Fontane, perypetie seksualne Lucy i jej kochanka lekarza... Czy jest to naprawdę aż tak ciekawe, by rozciągać te wątki i opisywać ze szczegółami? Dość męczące dla czytelnika.

Są oczywiście momenty, gdy nie sposób nie wstrzymać oddechu. Książka napisana jest w sposób ciekawy, intrygujący, dość trudno oderwać się od lektury. Dużą jej wartością jest opis stosunków panujących w Rodzinie i między przyjaciółmi, autor w sposób interesujący ukazuje czytelnikowi kulisy działania mafii. Brak jej jednak tego czegoś, co cechuje książki niezapomniane - bohaterowie nie są raczej osobami, do których przywiązujemy się i nie możemy przestać o nich myśleć przez jakiś czas od zakończenia lektury. Książka ta ma po prostu swój początek i koniec, jest to bardzo naturalne, autor w taki sposób ''zamknął'' pod koniec wszystkie sprawy, że czytelnik raczej nie spędzi czasu na rozmyślaniach, co mogłoby być dalej. Michael Corleone jest stylizowany na wierną kopię ojca, jednak to nie jest to. Wielki plus dla autora za to, jak Michael rozwiązał kwestię zemsty na wrogach.

Mimo wszystko wystawiam dobrą ocenę. Dlaczego? Przede wszystkim autorowi nie można odjąć ogromnego talentu - pisze szczerze, miejscami brutalnie (i bardzo dobrze!), w sposób interesujący. Wykreował jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w historii literatury, któż by nie słyszał choć raz o Ojcu Chrzestnym? Całkiem poważnie, pomimo wymienionych minusów tej książki, uważam ją za jedną z tych, które każdy powinien choć raz w życiu przeczytać. Po prostu trzeba ją znać. I wyrobić sobie własną opinię :)

Zwabiona zachwytami znajomych i oszałamiającymi recenzjami, podekscytowana zabrałam się do czytania. Strona po stronie, słowo po słowie - bezsprzecznie ''wkręcałam się'' w akcję powieści.

Książka nie jest jednak według mnie ''arcydziełem'' czy też ''więcej niż książką'', a na takie opinie nie raz się natknęłam. Przede wszystkim, za mało w niej jak dla mnie samego Ojca...

Moja pierwsza samodzielnie przeczytana książka. Zawsze będę miała do niej sentyment ;)

Moja pierwsza samodzielnie przeczytana książka. Zawsze będę miała do niej sentyment ;)

Klasyka literatury światowej, każdy powinien po ''Wielkiego Gatsby'ego'' sięgnąć choć raz i poświęcić czas na lekturę, tym bardziej tak krótką.

Jaka jest według mnie ta książka? Określiłabym ją jako...dziwną. Tak, ''Wielki Gatsby'' jest dla mnie dziwnym zjawiskiem. Książka, która na tak niewielu stronach mieści niesamowity świat przedstawiony, bohaterów wzbudzających w czytelniku wiele emocji, intrygującą historię... Jak to możliwe? Większość autorów na takiej ilości stron nawet się nie rozkręca. Fitzgerald zachwyca!

''Wielki Gatsby'' porusza i wzrusza a po sobie pozostawia niepokój i niedosyt. Ubolewam oczywiście nad tym, że całość jest zbyt krótka, ale tak to zostało obmyślone. Wszystko jest po coś. Nie mam nic do zarzucenia.

Klasyka literatury światowej, każdy powinien po ''Wielkiego Gatsby'ego'' sięgnąć choć raz i poświęcić czas na lekturę, tym bardziej tak krótką.

Jaka jest według mnie ta książka? Określiłabym ją jako...dziwną. Tak, ''Wielki Gatsby'' jest dla mnie dziwnym zjawiskiem. Książka, która na tak niewielu stronach mieści niesamowity świat przedstawiony, bohaterów wzbudzających w...