Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze strony książki nie zapowiadały bestselleru. Ot, młoda dziewczyna opisuje swoje dni, które spędza w towarzystwie czworonożnego przyjaciela. Jednak z każdym następnym rozdziałem lektura okazywała się być coraz bardziej wciągająca. W pewnym momencie nie potrafiłam ukryć łez wzruszenia podczas czytania. Autorka umożliwiła czytelnikowi poczuć emocje, które sama odczuwała podczas zmagań z chorobą swej najlepszej przyjaciółki i nałogiem matki. Po przeczytaniu całości czułam się na tyle zachęcona, że postanowiłam obserwować profil autorki na Instagramie, na którym to kontynuuje ona opisywanie swojej historii, tym razem na bieżąco już, każdy wątek opatrując w zdjęcie. Polecam gorąco wszystkim miłośnikom zwierząt lub po prostu dobrej lektury :)

Pierwsze strony książki nie zapowiadały bestselleru. Ot, młoda dziewczyna opisuje swoje dni, które spędza w towarzystwie czworonożnego przyjaciela. Jednak z każdym następnym rozdziałem lektura okazywała się być coraz bardziej wciągająca. W pewnym momencie nie potrafiłam ukryć łez wzruszenia podczas czytania. Autorka umożliwiła czytelnikowi poczuć emocje, które sama...

Bardzo lubię Chmielewską, jednak fabuła w tej książce ciągnie się jak flaki z olejem. Połowa książki to przedstawianie bohaterów i sytuacji, dopiero w końcowej jej części autorka przechodzi do akcji. Bardzo się wynudziłam. Nie chcę tutaj uwłaczać talentowi pisarki, bo naprawdę ją szanuję, ale zawiodłam się na tej książce. Spróbuję może kiedyś podejść do niej jeszcze raz, może to po prostu mój gorszy humor. Oczywiście osoby, które lubują się w rozwleczonej akcji, historii bardziej skupiającej się na obyczajowości niż przełomowych wydarzeniach - nie będą zawiedzione.

Bardzo lubię Chmielewską, jednak fabuła w tej książce ciągnie się jak flaki z olejem. Połowa książki to przedstawianie bohaterów i sytuacji, dopiero w końcowej jej części autorka przechodzi do akcji. Bardzo się wynudziłam. Nie chcę tutaj uwłaczać talentowi pisarki, bo naprawdę ją szanuję, ale zawiodłam się na tej książce. Spróbuję może kiedyś podejść do niej jeszcze raz,...

Jestem agnostykiem. Książkę dostałam w prezencie od koleżanki. Gdy tylko przeczytałam recenzję, od razu "wiedziałam", że książka będzie typowym narzędziem do nawracania niewiernych. Jednak moja "wiedza" okazała się zbyt pochopnym ocenieniem książki po okładce. Otóż w rzeczywistości autorka przedstawia tutaj piękny sposób patrzenia na rzeczywistość. Uczy żyć w spokoju, harmonii, a przede wszystkim w szczęściu. Opowiada liczne historie o ludziach, które uczą, że życie jest wspaniałym darem, że jest piękne mimo okoliczności, że każdy z nas jest kimś wyjątkowym, kochanym. Szczerze polecam książkę każdemu - zarówno tym, którzy wiodą spokojne życie, pozbawione stresu, szczęśliwe, aby upewnili się w przekonaniu, że na świecie żyje mnóstwo ludzi pełnych wiary, jak i tym, którzy cierpią na depresję, którym doskwiera smutek, czy bezsens istnienia, by zapalić w sercu choć niewielki płomyk nadziei, a kto wie nawet i wskrzesić potężny ogień.

Jestem agnostykiem. Książkę dostałam w prezencie od koleżanki. Gdy tylko przeczytałam recenzję, od razu "wiedziałam", że książka będzie typowym narzędziem do nawracania niewiernych. Jednak moja "wiedza" okazała się zbyt pochopnym ocenieniem książki po okładce. Otóż w rzeczywistości autorka przedstawia tutaj piękny sposób patrzenia na rzeczywistość. Uczy żyć w spokoju,...