Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Ocknęła się (…). Leżała na szpitalnym łóżku w izolatce (…). Szpitalny korytarz, laboratorium, nieznane miejsca, bezimienne twarze.”

Ona Moniki Gomółki już od pierwszej strony wciąga i zmusza do przeczytania kolejnych stron po to aby zaspokoić ciekawość i rozszyfrować o co w tym wszystkim chodzi. “Intrygująca” – myślę, że to słowo idealnie opisuje tę książkę. Rozpoczyna się ucieczka i gonitwa, zastanawiasz się kto wygra, jaki będzie koniec. Wyścig dobra ze złem, które z nich zwycięży? Czy wszystko zakończy się happy endem?

Ze szpitala, gdzie była przetrzymywana siłą, ucieka ONA - kim jest? czego się boi? przed czym ucieka? czego szuka? Wszystkiego dowiecie się czytając tę książkę, dajcie jej szansę, a bez wątpienia porwie was ta historia.

Książka idealna na jeden wieczór. Siadasz wieczorem w fotelu bierzesz ją do ręki zaczynasz czytać i... już? Koniec? Tak szybko? Chciałbyś dokładniej poznać historie bohaterów, ich dalsze losy, a tu nagle wszystko się kończy. Gdy zobaczyłam książkę po raz pierwszy nie mogłam się nadziwić, że jest tak cienka nad czym ubolewam aż do teraz. Właściwie „objętość” to jedyna rzecz jakiej mi w niej zabrakło, wydaje mi się, że wiele wątków mogłoby zostać bardziej rozwiniętych przez co książka stałaby się pełniejsza, jeszcze ciekawsza. Mimo wszystko nie było czasu na nudę, z niecierpliwością czekam na kolejne książki tej autorki.

„Ocknęła się (…). Leżała na szpitalnym łóżku w izolatce (…). Szpitalny korytarz, laboratorium, nieznane miejsca, bezimienne twarze.”

Ona Moniki Gomółki już od pierwszej strony wciąga i zmusza do przeczytania kolejnych stron po to aby zaspokoić ciekawość i rozszyfrować o co w tym wszystkim chodzi. “Intrygująca” – myślę, że to słowo idealnie opisuje tę książkę. Rozpoczyna...