Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Sierżant" to powieść doskonale obrazująca powiedzenie: "prosty jak budowa cepa", stanowiąca nagromadzenie niesamowitych wydarzeń oraz bzdur logicznych i kompozycyjnych. Jeśli pojawia się postać kobieca - to z zamkniętymi oczami możemy wyrecytować jej cechy charakterystyczne: ponętna (w tym uniwersum nie ma chyba brzydkich kobiet), niewyżyta seksualnie i kusząca apetycznymi krągłościami. Głębszej charakterystyki w przypadku postaci kobiecych nie da się przeprowadzić, bo pełnią one rolę materaca pod głównym bohaterem, a materacowi uczucia nie są potrzebne.
Główny bohater to "nosiciel tajemnicy"i doskonały wojownik, który z drugiej strony nie wyróżnia się niczym specjalnym, a kolejne sukcesy przychodzą mu ot tak, bez większego wysiłku i zaangażowania. Zastanawia się niewiele, a jeśli już, to wszelkie rozwiązania znajduje w mig. Cóż za nudna postać!
Mam podejrzenia, że "Sierżant" jest czytadłem skonstruowanym pod małoletniego czytelnika, dla którego ważna jest nawalanka, malownicze rozbryzgi krwi z rozbitych nosów, "momenty" oraz to, by główny bohater obronną ręką wychodził z każdej opresji.

"Sierżant" to powieść doskonale obrazująca powiedzenie: "prosty jak budowa cepa", stanowiąca nagromadzenie niesamowitych wydarzeń oraz bzdur logicznych i kompozycyjnych. Jeśli pojawia się postać kobieca - to z zamkniętymi oczami możemy wyrecytować jej cechy charakterystyczne: ponętna (w tym uniwersum nie ma chyba brzydkich kobiet), niewyżyta seksualnie i kusząca apetycznymi...

Pięknie wydana książka, ale króciuteńka - bardziej sprawdzi się w charakterze albumu do oglądania (ze względu na wspaniałą szatę graficzną) niż jako lektura (przeczytanie "Pieśni grozy" zajęło mi około 30 minut). Miłośnicy grozy ludowej będą czuli niedosyt - w przypadku osób, chcących głębiej poznać temat zdecydowanie bardziej sprawdzą się dzieła folklorystów, dostępne za darmo w serwisie Polona.

Pięknie wydana książka, ale króciuteńka - bardziej sprawdzi się w charakterze albumu do oglądania (ze względu na wspaniałą szatę graficzną) niż jako lektura (przeczytanie "Pieśni grozy" zajęło mi około 30 minut). Miłośnicy grozy ludowej będą czuli niedosyt - w przypadku osób, chcących głębiej poznać temat zdecydowanie bardziej sprawdzą się dzieła folklorystów, dostępne za...

Nie najgorsza powieść o zemście zza grobu. Cieszy to, że napisana przez Polaka. Do poziomu Stephena Kinga jednak daleko.

Nie najgorsza powieść o zemście zza grobu. Cieszy to, że napisana przez Polaka. Do poziomu Stephena Kinga jednak daleko.