Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wstrząsająca rzecz. Dla ludzi posiadających dzieci - może nawet zbyt mocna. Ale na pewno - ku przestrodze - przeczytać tę książkę trzeba. Autor nie tylko opisuje proceder wieloletniego molestowania nieletnich śpiewaków w chórze Jerzego Kurczewskiego, ale też odsłania kulisy wzajemnych powiązań ludzi, którzy o tym przestępstwie wiedzieli i przez lata nic z tym nie zrobili. W książce Marcin Kącki rozmawia też ze skazanym za pedofilię dyrygentem chóru - Wojciechem Kroloppem. M.in. o jego własnym dzieciństwie, w którym - jak się okazuje - zmarły niedawno dyrygent sam był ofiarą.

Wstrząsająca rzecz. Dla ludzi posiadających dzieci - może nawet zbyt mocna. Ale na pewno - ku przestrodze - przeczytać tę książkę trzeba. Autor nie tylko opisuje proceder wieloletniego molestowania nieletnich śpiewaków w chórze Jerzego Kurczewskiego, ale też odsłania kulisy wzajemnych powiązań ludzi, którzy o tym przestępstwie wiedzieli i przez lata nic z tym nie zrobili. W...

Bardzo osobista podróż przez Warszawę. Tę współczesną i tą wojenną, zrekonstruowaną z cudzych wspomnień. Skwerki, place, osikane psie trawniczki, na których można dziś sobie poleżeć po hipstersku na leżaczku, ale i prawdziwe pomniki urastają tu do rangi symbolu. Uosabiają walkę o "nasze, polskie" i "nie nasze - żydowskie". Ta walka toczy się na oczach autorki, choć wojna przecież dawno się już skończyła. Janicka pokazuje, że polskie narodowe świętości być może miały nieco inne realne życie, niż myślimy. I upomina się o pamięć dla tych, o których historia zapomniała. W Warszawie do dziś czuje się, nawet będąc przyjezdnym, że to miasto zbudowane na gruzach, na cmentarzu. Janicka pokazuje nam, co leży pod spodem. Wnikliwie, emocjonalnie, po kobiecemu. Jest stronnicza, ale to moim zdaniem wielki walor tej książki. Bo wszyscy jesteśmy stronniczy. Tylko nie każdy ma odwagę głośno się do tego przyznać.

Bardzo osobista podróż przez Warszawę. Tę współczesną i tą wojenną, zrekonstruowaną z cudzych wspomnień. Skwerki, place, osikane psie trawniczki, na których można dziś sobie poleżeć po hipstersku na leżaczku, ale i prawdziwe pomniki urastają tu do rangi symbolu. Uosabiają walkę o "nasze, polskie" i "nie nasze - żydowskie". Ta walka toczy się na oczach autorki, choć wojna...