Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiersze skłaniają do przemyśleń.
Nie można przeczytać ich obojętnie.

Wiersze skłaniają do przemyśleń.
Nie można przeczytać ich obojętnie.

Jestem fanem Henninga Mankela, stad być może przesadzone rozczarowanie jakie czuję po przeczytaniu książki pt."Mózg Kennedy`ego". Fabula i intryga jest wciągającą z trafnymi ocenami w jaki sposób mieszkańcy zachodu patrzą na ludzi Afryki. W ciekawy sposób przedstawione rozterki matki, która traci jedyne dziecko dodatkowo poznając je na nowo po jego śmierci. Niestety z każda kolejną stroną zastanawiamy się nad nielogicznymi wyborami jaki dokonuje bohaterka. Pod koniec przerodziło się to w irytację nad absurdem opisanych wydarzeń. Pierwszy raz zdarzyło mi się czytając Mankella przeskakiwać tylko wzrokom po kolejnych stronach, ponieważ uważne czytanie byłoby stratą czasu. Mam wrażenie, ze autor od połowy książki postanowił do bólu uprościć opowieść, aby tylko zmieścić się w z góry ustalonym limicie stron. Stad bohaterka, którą na początku książki poznajemy jako pewną siebie, zdecydowaną i inteligentną kobietę zaczyna zachowywać się jak idiotka, która nie tylko brnie samotnie ku niebezpieczeństwo, ale również staje się osoba pozbawioną umiejętności trzeźwego myślenia. Ostatnie 100-150 stron powinni być napisane na nowo i wówczas książka miałaby szanse na zachowanie poziomu.

Jestem fanem Henninga Mankela, stad być może przesadzone rozczarowanie jakie czuję po przeczytaniu książki pt."Mózg Kennedy`ego". Fabula i intryga jest wciągającą z trafnymi ocenami w jaki sposób mieszkańcy zachodu patrzą na ludzi Afryki. W ciekawy sposób przedstawione rozterki matki, która traci jedyne dziecko dodatkowo poznając je na nowo po jego śmierci. Niestety z każda...