Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im dłużej myślę o tej książce, tym bardziej mi się podoba. Z każdym tomem jest coraz mroczniej, coraz zimniej, coraz ciekawiej. Tło społeczne przedstawione po mistrzowsku, a zagadka kryminalna - brawo!

Od pierwszego (w prologu, doprawdy genialne!) do ostatniego zwrotu akcji ciężko się rozstać ze światem Szackiego i miastem jedenastu jezior. A zakończenie, tak bardzo krytykowane przez czytelników, po długim namyśle wydaje mi się najlepszym, jakie mogło spotkać tę serię.

Im dłużej myślę o tej książce, tym bardziej mi się podoba. Z każdym tomem jest coraz mroczniej, coraz zimniej, coraz ciekawiej. Tło społeczne przedstawione po mistrzowsku, a zagadka kryminalna - brawo!

Od pierwszego (w prologu, doprawdy genialne!) do ostatniego zwrotu akcji ciężko się rozstać ze światem Szackiego i miastem jedenastu jezior. A zakończenie, tak bardzo...

Najsłabszy tom z dotychczasowych. Intryga kryminalna praktycznie tu nie istnieje, jest w rzeczywistości gdzieś na drugim planie. Za dużo wątków rodzinnych (nie tylko głównej bohaterki, ale te chyba zajmują pół tomu). Po pewnym czasie odniosłem wrażenie, że autorce znudziło się pisanie tej książki i wymyślała kolejne osoby, żeby tylko akcja w jakiś sposób poszła do przodu - niestety z marnym skutkiem. Dostaliśmy książkę grubą, z dziurami w fabule, której coraz bliżej do harlequina, niż do mrożącego krew w żyłach skandynawskiego kryminału.

Najsłabszy tom z dotychczasowych. Intryga kryminalna praktycznie tu nie istnieje, jest w rzeczywistości gdzieś na drugim planie. Za dużo wątków rodzinnych (nie tylko głównej bohaterki, ale te chyba zajmują pół tomu). Po pewnym czasie odniosłem wrażenie, że autorce znudziło się pisanie tej książki i wymyślała kolejne osoby, żeby tylko akcja w jakiś sposób poszła do przodu -...

To jest po prostu książka słaba. Nie żadne "literackie wydarzenie roku", tylko literacka klapa roku.

Zagadka kryminalna przekombinowana (cóż to ma być, sto stron na wyjaśnienie?). Narracja irytująca, tak samo jak sam narrator - głupszego bohatera (i tak irytującego) dawno nie spotkałem. Skoro przywołuje się po 40 latach Poirota, to nie można zrobić tego samego ze starym, poczciwym Hastingsem? Momentami miałem wrażenie, że Poirot jest bohaterem trzecioplanowym, a głównym ten nieszczęsny Catchpool.

Poirot też już nie jest ten sam, ale w końcu teraz zyskał "nową matkę". Ta matka nie obdarzyła chyba swojego dziecka wystarczającą miłością. Z tą książką męczyłem się dwa tygodnie. Aż strach pomyśleć, jak będą wyglądały ewentualne kontynuacje.

To jest po prostu książka słaba. Nie żadne "literackie wydarzenie roku", tylko literacka klapa roku.

Zagadka kryminalna przekombinowana (cóż to ma być, sto stron na wyjaśnienie?). Narracja irytująca, tak samo jak sam narrator - głupszego bohatera (i tak irytującego) dawno nie spotkałem. Skoro przywołuje się po 40 latach Poirota, to nie można zrobić tego samego ze starym,...