Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Top 3 moich książek Kinga
1 Lśnienie
2 Mroczna Wieża (seria)
3 Bastion
A wiec tak pisze to głównie dla fanów Kinga dla nie fanów może się to okazać bardzo ciężka lektura
Książka jest świetna bardzo długa, smutna, przerażająca ale zdecydowanie to jest inny poziom strachu. Pierwsze 2/3 książki jest to strach realizmu jaki king opisał i to jest jeszcze bardziej straszne niż potwory które uroiły się w jego innych książkach. Historia opowiada o super grypie co w obecnych czasach nie jest ciężkie do wyobrażenia lecz w tej książce jest jeszcze gorzej…. Cala powieść skupia się na kilku bohaterach 5 żeby tak bym to ujął dobrych i paru złych i jednym ,,prze złym,, który to jest już fantazja. Lecz najważniejsze w ,,bastionie,, jest to ze czytamy z ogromnym zaciekawieniem choć świat jest strasznie ponury i jest duża wielowątkowość to wszystko ze sobą współgra co sprawia ze się nie gubimy w tym chaosie. Książka jest długa ale jeśli po nią sięgniecie uwierzcie wyda wam się krótka…
podsumowując: fani Kinga musicie ja przeczytać tu ogarnie was prawdziwy(realny) strach nie bójcie się tego że to cegła uwierzcie na słowo wciągnie was i będzie wam mało
pozdrawiam

Top 3 moich książek Kinga
1 Lśnienie
2 Mroczna Wieża (seria)
3 Bastion
A wiec tak pisze to głównie dla fanów Kinga dla nie fanów może się to okazać bardzo ciężka lektura
Książka jest świetna bardzo długa, smutna, przerażająca ale zdecydowanie to jest inny poziom strachu. Pierwsze 2/3 książki jest to strach realizmu jaki king opisał i to jest jeszcze bardziej straszne niż...

A wiec tak to moja pierwsza książka Grahama Mastertona, należę bardziej do fanów Kinga, lecz musze przyznać ze Dziedzictwo zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Książka jest strasznie wciągająca, czyta się bardzo płynnie bo autor nie daje nam możliwości do oddechu. Cały czas cos się dzieje. Pomysł może wydawać się prosty ,,magiczne krzesło,, jednakże Masterson tak je opisał że jesteśmy wstanie uwierzyć ze to mogłoby się wydarzyć naprawdę. Jedyne nad czym ubolewam, to fakt że nie dano w ogóle wybrzmieć głównym bohaterom. Jedyny opis głównych postaci to dosłownie dwie strony, co niestety zmniejszyło u mnie możliwość wczucia się w ich myśli. Co nie zmienia faktu że ,,Dziedzictwo,, jest książką bardzo dobra, czujemy lęk nie strach ale lęk właśnie, chcemy wiedzieć co będzie dalej i ciężko jest się nam oderwać, język może jest i trochę prosty ale skuteczny (może to być wina tłumaczenia), historia prosta ale nie oczywista, fabuła dobrze poprowadzona, nie jest to tomiszcze ale na pewno wystarczająca na dobrą paru godzinną zabawę i zakończenie pełne fajerwerków.
polecam pozycja godna uwagi

A wiec tak to moja pierwsza książka Grahama Mastertona, należę bardziej do fanów Kinga, lecz musze przyznać ze Dziedzictwo zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Książka jest strasznie wciągająca, czyta się bardzo płynnie bo autor nie daje nam możliwości do oddechu. Cały czas cos się dzieje. Pomysł może wydawać się prosty ,,magiczne krzesło,, jednakże Masterson tak je opisał że...

A więc tak to moje pierwsze spotkanie z panią Tess Gerritsen i mam mieszane uczucia. Po pierwsze historia jest strasznie naciągana, jak kobieta z prosektorium rozwikłuje cala sprawę. Ale dlaczego? Tego się nie dowiedziałem. A po drugie jak pracowniczka prosektorium wchodzi w świat gangów i udaje jej się przeżyć? Po trzecie wątek miłosny jest ciekawy dodaje czegoś ciekawego tej książce to na pewno (napędza akcje) lecz czy ten wątek był potrzebny?
Oczywiście rozumiem że to jedna z pierwszych tego typu książek tej autorki więc jak się przymknie oko na te nie doskonałości i człowiek wyłączy mozg i zacznie łykać wszystko jak pelikan z reklamy orenga, to muszę przyznać że to jest naprawdę bardzo dobry thriller. I właśnie tego po książce oczekuje żeby się szybko i przyjemnie czytało wiec nie ma co się obrażać od razu i trzeba szybko wziąść tą książkę i ją przeczytać
polecam.

P.S.
Oczywiście sięgnę po jakąś nowszą książkę tej autorki bo na pewno mnie zaintrygowała jest pomysł, polot, bardzo dobry język i oczywiście ciekawa historia wiec nie odpuszczę tak łatwo Pani Tess Gerritsen

A więc tak to moje pierwsze spotkanie z panią Tess Gerritsen i mam mieszane uczucia. Po pierwsze historia jest strasznie naciągana, jak kobieta z prosektorium rozwikłuje cala sprawę. Ale dlaczego? Tego się nie dowiedziałem. A po drugie jak pracowniczka prosektorium wchodzi w świat gangów i udaje jej się przeżyć? Po trzecie wątek miłosny jest ciekawy dodaje czegoś ciekawego...