Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał...

Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał...

Chociaż mnóstwo razy powierzał jej swoje życie, o wiele bardziej przerażające było powierzenie jej swojego wstydu.

Chociaż mnóstwo razy powierzał jej swoje życie, o wiele bardziej przerażające było powierzenie jej swojego wstydu.

Wiesz Ciri, jak człowiekowi utną głowę, to można od tego umrzeć.

Wiesz Ciri, jak człowiekowi utną głowę, to można od tego umrzeć.

- Chybaś oszalał, Jaskier - wiedźmin przechylił się w kulbance. - Chybaś oszalał ze strachu, jeśli mogłeś pomyśleć, że cię zostawię.

- Chybaś oszalał, Jaskier - wiedźmin przechylił się w kulbance. - Chybaś oszalał ze strachu, jeśli mogłeś pomyśleć, że cię zostawię.

Komunizm to tylko zbiorowo zorganizowana samotność.

Komunizm to tylko zbiorowo zorganizowana samotność.

Gdy się dowiedziałem, że moi rodzice nie byli złączeni miłością, bez której w wyobraźni mojej nie mogło być nic stałego, uczułem momentalnie ssącą pustkę i przez długie miesiące nie opuszczała mnie myśl, że właściwie nie jestem nikomu potrzebny. Zdawało mi się, że ludzie tacy jak ja – nie powinni żyć.

Gdy się dowiedziałem, że moi rodzice nie byli złączeni miłością, bez której w wyobraźni mojej nie mogło być nic stałego, uczułem momentalnie ssącą pustkę i przez długie miesiące nie opuszczała mnie myśl, że właściwie nie jestem nikomu potrzebny. Zdawało mi się, że ludzie tacy jak ja – nie powinni żyć.

Na krótką chwilę przytknął czoło do czoła Bruma. Wiedział, że jego mentor go nie słyszy, lecz mimo to przemówił na głos: – Życie, które wiedziesz, nienawiść, którą czujesz... to trucizna, której nie mogę dłużej pić. Zamknął drzwi na zamek i pośpieszył do Niny. Do czegoś więcej.

Na krótką chwilę przytknął czoło do czoła Bruma. Wiedział, że jego mentor go nie słyszy, lecz mimo to przemówił na głos: – Życie, które wiedziesz, nienawiść, którą czujesz... to trucizna, której nie mogę dłużej pić. Zamknął drzwi na zamek i pośpieszył do Niny. Do czegoś więcej.

Niebo niewiele znaczy dla człowieka, kiedy się mieszka w mieście. Jest zbyt dużo świateł.

Niebo niewiele znaczy dla człowieka, kiedy się mieszka w mieście. Jest zbyt dużo świateł.

Dziś nie mam już osiemnastu lat; bardziej nad burze i grady pragnąłbym drętwej ciszy południa. Wtedy jednak ciężko mi było dzień po dniu przeżywać z człowiekiem, który nie był kochany; tym ciężej, że człowiekiem tym była przecież moja matka.

Dziś nie mam już osiemnastu lat; bardziej nad burze i grady pragnąłbym drętwej ciszy południa. Wtedy jednak ciężko mi było dzień po dniu przeżywać z człowiekiem, który nie był kochany; tym ciężej, że człowiekiem tym była przecież moja matka.