Opinie użytkownika
Niby autobiografia, ale jednak nie: Zweig skutecznie unika opisywania prawdziwie osobistych doświadczeń, w zamian trochę zmyśla. Uważny czytelnik dostrzeże to od razu ale potwierdzenie znaleźć można w posłowiu. Mnie to w tej formie nie przekonało, szukam w takiej literaturze raczej szczerości i autentyzmu zamiast opisów realiów epoki i konkretnych wydarzeń, jakie można...
więcej Pokaż mimo toPrzeglądając zwyczajowo dopiero co skończoną powieść łapię się na ponownym czytaniu całych pasaży i rozdziałów. Trudno się rozstać, będę wracać nie raz.
Pokaż mimo toPewnie byłabym zachwycona przeczytawszy to jakieś 15 lat temu, ale nie z aktualnym bagażem lektur i doświadczeń. Piękny język na plus, poza tym to tylko banalna bajeczka pełna infantylnych i naiwnych przemyśleń.
Pokaż mimo toWisienka na torcie trylogii. Canetti pięknie przedstawia następne etapy swojego rozwoju duchowego, wpływy które ukształtowały go jako pisarza. Ta część rzuca jeszcze więcej światła na jego stosunek do własnej twórczości. Jak zwykle szczery, nie boi się wspominać swoich porażek, nie wstydzi się przyznać do błędów, które ocenia z perspektywy czasu. Oddaje hołd wszystkim,...
więcej Pokaż mimo toCzysta poezja. Pochwała życia, wolności, miłości i sztuki wyrażona przez genialnego obserwatora, który nie tylko widzi, ale i nazywa w sposób otwierający oczy. Jest szczery, nie szczędzi czytelnikowi najbardziej intymnych detali, pisze wprost, nie przemilcza niczego, nie wyłączając nawet swoich porażek czy słów krytyki skierowanych w jego stronę. Nie stara się przy tym...
więcej Pokaż mimo to
Ta książka jest mi daleka. Nie jestem w stanie jej tak naprawdę poczuć ani zrozumieć. Nie przekonuje mnie krytyka rzeczywistości polegająca na wyrażaniu wiecznych pretensji względem niesprawiedliwości świata, emocjonalna i pozbawiona dystansu. Nie przekonuje mnie główny bohater, wobec którego cisną mi się na usta określenia takie jak "płaczek", "hipokryta".
W mojej opinii...