Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy to dlatego ludzie mówią "może", kiedy mają na myśli "tak", ale liczą na to, że odbierzesz to jako "nie", a najchętniej powiedzieliby: "Proszę cię, zapytaj mnie o to jeszcze raz, a potem jeszcze raz."?

Czy to dlatego ludzie mówią "może", kiedy mają na myśli "tak", ale liczą na to, że odbierzesz to jako "nie", a najchętniej powiedzieliby: "Proszę cię, zapytaj mnie o to jeszcze raz, a potem jeszcze raz."?

Czasami gdy docierasz do ściany, najlepszym rozwiązaniem jest przez jakiś czas wędrować w przeciwnym kierunku.

Czasami gdy docierasz do ściany, najlepszym rozwiązaniem jest przez jakiś czas wędrować w przeciwnym kierunku.

Nie krytykujemy poczwarki, ponieważ wiemy, że zmieni się w motyla.

Nie krytykujemy poczwarki, ponieważ wiemy, że zmieni się w motyla.

Jeśli na świecie istnieje prawda, to tkwi w tych chwilach, kiedy jestem z tobą i jeśli któregoś dnia zdobędę się na odwagę, żeby powiedzieć ci moją prawdę, przypomnij mi, żebym na każdym ołtarzu w Rzymie zapalił świecę wotywną.

Jeśli na świecie istnieje prawda, to tkwi w tych chwilach, kiedy jestem z tobą i jeśli któregoś dnia zdobędę się na odwagę, żeby powiedzieć ci moją prawdę, przypomnij mi, żebym na każdym ołtarzu w Rzymie zapalił świecę wotywną.

Pomimo makijażu, biżuterii i śmiesznych strojów wcielanie się w Likaona mnie zmieniło. Jej kostium stopił się z moją skórą, a gwałtowna osobowość nadszarpnęła obrzeża mojej osobowości. Już nie byłam w stanie wyraźnie określić, gdzie ona się kończy, a gdzie zaczynam się ja.

Pomimo makijażu, biżuterii i śmiesznych strojów wcielanie się w Likaona mnie zmieniło. Jej kostium stopił się z moją skórą, a gwałtowna osobowość nadszarpnęła obrzeża mojej osobowości. Już nie byłam w stanie wyraźnie określić, gdzie ona się kończy, a gdzie zaczynam się ja.

Nigdy nie widziałam go w takim stanie. Wyglądał jak ktoś, kto topi się na głębokim końcu zatłoczonego basenu. Miotał się, rozpaczliwie szukając ratunku, i zarazem był zażenowany. Spokojnie ściskał dłonie ludzi, ale po jego oczach widziałam, że jest pod wodą i na granicy paniki.

Nigdy nie widziałam go w takim stanie. Wyglądał jak ktoś, kto topi się na głębokim końcu zatłoczonego basenu. Miotał się, rozpaczliwie szukając ratunku, i zarazem był zażenowany. Spokojnie ściskał dłonie ludzi, ale po jego oczach widziałam, że jest pod wodą i na granicy paniki.

Mówią, że strach przed lataniem to w istocie strach przed śmiercią. Boimy się stracić kontrolę, złożyć swój los w ręce kogoś, kogo nie znamy i zazwyczaj nawet nie widzimy.

Mówią, że strach przed lataniem to w istocie strach przed śmiercią. Boimy się stracić kontrolę, złożyć swój los w ręce kogoś, kogo nie znamy i zazwyczaj nawet nie widzimy.