Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy raz czytałem "Koncert nieskończoności" jakieś 20 lat temu. Nie wciąga od pierwszych stron, ale po przebrnięciu przez nudnawy początek trudno się oderwać, mimo że akcja nie pędzi jak szalona. Kontynuacja niestety już słabsza.

Pierwszy raz czytałem "Koncert nieskończoności" jakieś 20 lat temu. Nie wciąga od pierwszych stron, ale po przebrnięciu przez nudnawy początek trudno się oderwać, mimo że akcja nie pędzi jak szalona. Kontynuacja niestety już słabsza.

Wstrząsająca. Trudno napisać, że dobra, bo poruszona tematyka nijak nie współgra z tym słowem...
Po przeczytaniu ciężko dojść do siebie. Jakim trzeba być człowiekiem, żeby tak krzywdzić dziecko, czy w ogóle jakąkolwiek istotę żywą?

Wstrząsająca. Trudno napisać, że dobra, bo poruszona tematyka nijak nie współgra z tym słowem...
Po przeczytaniu ciężko dojść do siebie. Jakim trzeba być człowiekiem, żeby tak krzywdzić dziecko, czy w ogóle jakąkolwiek istotę żywą?

Wciąga od pierwszych stron. Ciekawie opisane techniki polowania na łodzie podwodne, wewnętrzne rozterki głównego bohatera, zależności między dowódcami różnych narodowości itd. Jest też wątek polski :) W czytaniu na pewno pomaga pewna podstawowa wiedza żeglarska (co to jest sterburta, bakburta, jak wyznaczane są kursy itp.).
Minusem jest polski przekład, czasami musiałem czytać zdanie dwa razy, żeby zrozumieć jego sens.

Wciąga od pierwszych stron. Ciekawie opisane techniki polowania na łodzie podwodne, wewnętrzne rozterki głównego bohatera, zależności między dowódcami różnych narodowości itd. Jest też wątek polski :) W czytaniu na pewno pomaga pewna podstawowa wiedza żeglarska (co to jest sterburta, bakburta, jak wyznaczane są kursy itp.).
Minusem jest polski przekład, czasami musiałem...