Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z całą sympatią do autorki, ta książka jest za długa i ciut za nudna. Najciekawsze fragmenty to rozmowy z lokalnymi ludźmi, sympatyczne były też anegdotki i opisy podróżniczych trudności - nie przeszkadzała mi narracja w pierwszej osobie, bo to nie jest reportaż, raczej luźna książka podróżnicza.

Niestety, reszta zawartości wydaje się wypełniaczem. Fragmenty historyczne są nudne i niesamowicie suche - może to kwestia tłumaczenia? (swoją drogą, daty są zapisywane w formacie "tysiąc osiemset sześćdziesiąty czwarty" zamiast 1864 - o co chodzi, do diabła?). Swoją drogą, ciągłe wtrącenia od tłumaczki są irytujące i niepotrzebne.

Nie jest mi obce czytanie z przyjemnością książek historycznych czy długich, ale w tej czegoś zabrakło. Domęczyłam do końca tylko dlatego, że poleciła mi ją bliska osoba.

Z całą sympatią do autorki, ta książka jest za długa i ciut za nudna. Najciekawsze fragmenty to rozmowy z lokalnymi ludźmi, sympatyczne były też anegdotki i opisy podróżniczych trudności - nie przeszkadzała mi narracja w pierwszej osobie, bo to nie jest reportaż, raczej luźna książka podróżnicza.

Niestety, reszta zawartości wydaje się wypełniaczem. Fragmenty historyczne...

Na świeżo po ukończeniu tej książki mogę stwierdzić, że lektura była przyjemna i nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Zgadzam się z poniższymi opiniami dotyczącymi atmosfery czy szczegółowych opisów - godne podziwu. Niezwykle detalicznie wykreowany przez autorkę świat robi wrażenie i z pewnością jest oparty na solidnych źródłach, ALE...

Wyszukany język momentami utrudnia zrozumienie prawdziwych uczuć czy motywacji bohaterów... za dużo lukru na tym suchym ciastku: fabuła jest prosta i przewidywalna, właściwie bez zaskakujących zwrotów akcji (jedyny taki zostaje WSPANIAŁOMYŚLNIE zaspoilowany przez wydawcę na okładce - DZIĘKUJĘ?!), a zakończenie jest praktycznie od początku oczywiste.

Bohaterowie budzą sympatię i są przekonująco skonstruowani... lecz nie do końca przekonują mnie wydumane relacje między nimi, np. jeśli chodzi o Tonia i Guida... jest w tym jakaś fałszywa nuta.

Podsumowując, mimo iż moja opinia jest krytyczna, nie żałuję przeczytania. Książka nie jest z gatunku "ciężka do przebrnięcia", wręcz przeciwnie. Potrzebowałaby jednak generalnego przemyślenia przez autorkę - jest tego warta...

P.S. Czy mógłby mi ktoś wyjaśnić pewną moją wątpliwość? Coś mnie najwidoczniej omija, ale nielogicznym mi się wydaje obdarzanie bohaterów-kastratów tak intensywnym pociągiem seksualnym jak zrobiła Anne Rice. Jeśli ktoś umie to wytłumaczyć - proszę.

Na świeżo po ukończeniu tej książki mogę stwierdzić, że lektura była przyjemna i nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Zgadzam się z poniższymi opiniami dotyczącymi atmosfery czy szczegółowych opisów - godne podziwu. Niezwykle detalicznie wykreowany przez autorkę świat robi wrażenie i z pewnością jest oparty na solidnych źródłach, ALE...



Wyszukany język momentami utrudnia...

Nie dla czytelników o słabych nerwach - i nie jest to pusty frazes z mojej strony, ale stwierdzenie. Kazirodztwo, fetysze, morderstwa, wszelkie patologie... ale nie w imię skandalu czy zaszokowania czytelnika, gdyż nie można im odmówić głębi i sensu. Opowiadania są wyjątkowo oryginalne i mają charakterystyczny, można by powiedzieć intymny, klimat. Niestety interpretacja niektórych z nich mnie przerosła, lecz mogę z czystym sumieniem polecić książkę.

Nie dla czytelników o słabych nerwach - i nie jest to pusty frazes z mojej strony, ale stwierdzenie. Kazirodztwo, fetysze, morderstwa, wszelkie patologie... ale nie w imię skandalu czy zaszokowania czytelnika, gdyż nie można im odmówić głębi i sensu. Opowiadania są wyjątkowo oryginalne i mają charakterystyczny, można by powiedzieć intymny, klimat. Niestety interpretacja...