Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli książka inspiruje do wgłębienia się w kulturę kraju, który opisuje do oddzielenia fikcji literackiej od zdarzeń rzeczywistych i jest przyczynkiem rodzinnych dyskusji, to z pewnością jest dobra książka.
Jeśli zostaje w głowie dużo dłużej, a czytając ją, kibicuje się bohaterom, zastanawia nad ich wyborami, nieoczywistością zdarzeń i dokonywanych wyborów, to myślę, że to bardzo dobra książka.
Zaraziłam czytaniem Shantaram męża i znajomych, a ja zabieram się za część drugą :)
Ps. Zdarzało nam się z mężem czytać wspólnie, ja wersję papierową, a mąż elektroniczną i omawialiśmy opisane wydarzenia wspólnie.
Bardzo dobra alternatywa na spędzenie udanego wieczoru :)

Jeśli książka inspiruje do wgłębienia się w kulturę kraju, który opisuje do oddzielenia fikcji literackiej od zdarzeń rzeczywistych i jest przyczynkiem rodzinnych dyskusji, to z pewnością jest dobra książka.
Jeśli zostaje w głowie dużo dłużej, a czytając ją, kibicuje się bohaterom, zastanawia nad ich wyborami, nieoczywistością zdarzeń i dokonywanych wyborów, to myślę, że...

Kontynuacja pierwszej części opowiadań wydanych w Polsce w jednej książce. Po lekkim niesmaku, z jakim zakończyłam czytać pierwszą część, z niepokojem i mieszanymi uczuciami rozpoczęłam kolejny tom. Sarkazm Patrica jako narzędzie do obrony przed złem, jakie go spotkało, w końcu zaczął mi dokuczać i ciążyć. Momentami irytować - chciałam aby w końcu zaczął walczyć o siebie, zostawiając przeszłość za sobą.
Tymczasem "Mleko Matki" - MAJSTERSZTYK! Kompletne zaskoczenie wyjątkową narracją oraz zmianami, jakie nastąpiły w życiu głównego bohatera. Całość pierwszego opowiadania pochłonęłam praktycznie podczas jednego, dwóch wieczorów, taką przyjemność sprawił mi znany już i ceniony styl pisarza w połączeniu z niebanalną fabułą i wyjątkowym podmiotem lirycznym.
"W końcu" nie jest już tak dobre, a sama akcja całości skupiona wokół jednego wydarzenia sprawia, że momentami mamy ochotę zakończyć już uroczystość za autora :-) Dygresje, jak zawsze ciekawe, zgryźliwe i uroczo ironiczne.

Wczoraj HBO GO wyświetliło premierę pierwszego odcinka ekranizacji powieści z Benedictem Cumberbatchem w roli głównej. Tak - zdecydowanie Patrick to rola napisana dla niego! :-)

Ps. Nie oglądajcie - najpierw lektura całości obowiązkowo :-

Ps. II Odnośnie obydwu tomów - absolutne pokłony dla Pana Łukasza Witczaka - świetnego tłumacza, który miał wyjątkowo niełatwe zadanie przed sobą!

Kontynuacja pierwszej części opowiadań wydanych w Polsce w jednej książce. Po lekkim niesmaku, z jakim zakończyłam czytać pierwszą część, z niepokojem i mieszanymi uczuciami rozpoczęłam kolejny tom. Sarkazm Patrica jako narzędzie do obrony przed złem, jakie go spotkało, w końcu zaczął mi dokuczać i ciążyć. Momentami irytować - chciałam aby w końcu zaczął walczyć o siebie,...

Styl prozy ewidentnie "mój". Rozkoszuję się w pewnej manierze Edwarda St. Aubyna - dla samego kunsztu pisarskiego pozycja dla bibliofilów obowiązkowa. Tematyka...niejednoznaczna, trudna, budząca niejednokrotnie sprzeciw, zmuszająca do przerwania lektury, ochłonięcia.
Autodestrukcyjne wybory dokonywane przez głównego bohatera nie zachęcają do kibicowania mu na kartach powieści, a przeszłość...nie daje o sobie zapomnieć, ale też nie usprawiedliwia.
Niełatwa to lektura, czy godna polecenia? Zdecydowanie tak.

Styl prozy ewidentnie "mój". Rozkoszuję się w pewnej manierze Edwarda St. Aubyna - dla samego kunsztu pisarskiego pozycja dla bibliofilów obowiązkowa. Tematyka...niejednoznaczna, trudna, budząca niejednokrotnie sprzeciw, zmuszająca do przerwania lektury, ochłonięcia.
Autodestrukcyjne wybory dokonywane przez głównego bohatera nie zachęcają do kibicowania mu na kartach...