Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dobra, nieodkrywcza dla tych, co uzależnieni siedzą w polityce codziennie, ale miejmy nadzieję, otwierająca oczy tym, którzy pewnych zależności dziennikarsko-politycznych nie dostrzegają. Ale my wiemy o was so-called dziennikarzynach w stylu 'nie straszcie pisem' czy innych doradcach premiera 'polityka to nie jazda figurowa na lodzie', lub 'prezes na pewno nic nie wie'. Obrzydliwcy.

Książka dobra, nieodkrywcza dla tych, co uzależnieni siedzą w polityce codziennie, ale miejmy nadzieję, otwierająca oczy tym, którzy pewnych zależności dziennikarsko-politycznych nie dostrzegają. Ale my wiemy o was so-called dziennikarzynach w stylu 'nie straszcie pisem' czy innych doradcach premiera 'polityka to nie jazda figurowa na lodzie', lub 'prezes na pewno nic nie...

Cały szmaciarski reżim. Nic dodać, nic ująć.

Cały szmaciarski reżim. Nic dodać, nic ująć.

Faktografia interesująca, natomiast część fabularna trochę siermiężna ;)

Faktografia interesująca, natomiast część fabularna trochę siermiężna ;)

Zbyt statystyczna przez co nudnawa. Natomiast historie życia 100-latków ciekawe :)

Zbyt statystyczna przez co nudnawa. Natomiast historie życia 100-latków ciekawe :)

Dobry wybór :)

Dobry wybór :)

W sumie smutne te wywiady. Pokazują jak strasznie skonfliktowana jest/była polska scena komiksowa. Nieporozumienia każdego z każdym. Przynajmniej komisy są dobre :)

W sumie smutne te wywiady. Pokazują jak strasznie skonfliktowana jest/była polska scena komiksowa. Nieporozumienia każdego z każdym. Przynajmniej komisy są dobre :)

Nudna i graficznie nieładna niestety.

Nudna i graficznie nieładna niestety.

Przyjemna, ładnie wydana książka o komiksach mojej młodości. Może nie nowatorska i nie pogłębiająca mojej komiksowej wiedzy, ale będzie się ładnie prezentować na półce wśród mojej kolekcji :)

Przyjemna, ładnie wydana książka o komiksach mojej młodości. Może nie nowatorska i nie pogłębiająca mojej komiksowej wiedzy, ale będzie się ładnie prezentować na półce wśród mojej kolekcji :)

Dobre technikalia reporterskie oraz ciekawe spojrzenie autora na świat mediów.

Dobre technikalia reporterskie oraz ciekawe spojrzenie autora na świat mediów.

Czy tylko mi się tak wydaje, czy sposób narracji w tej książce przypomina pisanie Bukowskiego?
Książka wciąga, pokazuje spojrzenie na życie z japońskiej perspektywy i mimo innego kręgu kulturowego wcale ta perspektywa nie rożni się tak bardzo od naszej europejskiej (tak na marginesie: doświadczyłem tego osobiście na własnej skórze ;)).

Czy tylko mi się tak wydaje, czy sposób narracji w tej książce przypomina pisanie Bukowskiego?
Książka wciąga, pokazuje spojrzenie na życie z japońskiej perspektywy i mimo innego kręgu kulturowego wcale ta perspektywa nie rożni się tak bardzo od naszej europejskiej (tak na marginesie: doświadczyłem tego osobiście na własnej skórze ;)).

Dobry stary Bukowski, historyjki o wszystkim i o niczym, ale czyta się bardzo przyjemnie. No i ten opis bloł dżoba Marthy. Pornografia pisana pierwszej klasy ;) Nawet Marqius de Sade pokłoniłby się z ukontentowaniem ha ha ;)

Dobry stary Bukowski, historyjki o wszystkim i o niczym, ale czyta się bardzo przyjemnie. No i ten opis bloł dżoba Marthy. Pornografia pisana pierwszej klasy ;) Nawet Marqius de Sade pokłoniłby się z ukontentowaniem ha ha ;)

Fajne, kolorowe, niegłupie opowiadania. Bardzo przyjemnie się je czyta :)

Fajne, kolorowe, niegłupie opowiadania. Bardzo przyjemnie się je czyta :)

Dobra kontynuacja Tomu 15-tego. Super trafne spostrzeżenia autora dotyczące przemian na świecie, regresji/uwstecznienia człowieka i braku rozwoju tegoż. Nie jest to lektura łatwa w odbiorze (mówię tu o formie, nie treści). Nie rozumiem też zdziwienia Igora, że nie było zainteresowania warsztatami, które chciał przeprowadzić w szkołach na temat rozwijania samodzielnego myślenia u uczniów. Idea szczytna, pomysł bardzo dobry, ale z całym szacunkiem przecież autor nie mógł się spodziewać, że rodzice i nauczyciele czytają jego książki, a ponad wszystko, że zrozumieją ich kontent. Jest to literatura świetna ale niszowa. Jedyne co nam pozostaje to obserwacja tej regresji, bo trudno oczekiwać, że się wszyscy nagle oświecą i zmienią ;)

Dobra kontynuacja Tomu 15-tego. Super trafne spostrzeżenia autora dotyczące przemian na świecie, regresji/uwstecznienia człowieka i braku rozwoju tegoż. Nie jest to lektura łatwa w odbiorze (mówię tu o formie, nie treści). Nie rozumiem też zdziwienia Igora, że nie było zainteresowania warsztatami, które chciał przeprowadzić w szkołach na temat rozwijania samodzielnego...

Książka niezła, ale trochę nierówna i chaotyczna. Niemniej jak zawsze Igor Witkowski trzyma poziom. Bardzo ciekawe spostrzeżenia dotyczące rozpadu społeczeństw (vide Japonia) i uwstecznianiu się człowieka. Większość jednak się tym nie zainteresuje, a pozostali nawet nie będą o tym temacie wiedzieli (jak wielki mamy % czytelnictwa w Polsce? ;)).

Książka niezła, ale trochę nierówna i chaotyczna. Niemniej jak zawsze Igor Witkowski trzyma poziom. Bardzo ciekawe spostrzeżenia dotyczące rozpadu społeczeństw (vide Japonia) i uwstecznianiu się człowieka. Większość jednak się tym nie zainteresuje, a pozostali nawet nie będą o tym temacie wiedzieli (jak wielki mamy % czytelnictwa w Polsce? ;)).

Książka okrutna i przerażająca, i mimo że może być tylko konfabulacją autora, jestem przekonany że taka historia mogła się zdarzyć, zdarza się i będzie się zdarzać. Bestialstwo ludzi jest niezmierzone i nieograniczone.

Książka okrutna i przerażająca, i mimo że może być tylko konfabulacją autora, jestem przekonany że taka historia mogła się zdarzyć, zdarza się i będzie się zdarzać. Bestialstwo ludzi jest niezmierzone i nieograniczone.

No to Kasprzak jest i już. Całe pacholęce lata zjeździłem jego komiksy. Album pięknie wydany, ogromna nostalgia..

No to Kasprzak jest i już. Całe pacholęce lata zjeździłem jego komiksy. Album pięknie wydany, ogromna nostalgia..

Łazariew.

Łazariew.

Książkę trzeba polecać, dawać w prezencie, udostępniać tym wszystkim dzieciakom latającym po lasach i udających żołnierzy (so called terytorialsów), którzy znudzeni życiem, oczekujący dreszczyku emocji, szukają jej w wojnie. Może zrozumieją po przeczytaniu co to znaczy.. A może nie..

Książkę trzeba polecać, dawać w prezencie, udostępniać tym wszystkim dzieciakom latającym po lasach i udających żołnierzy (so called terytorialsów), którzy znudzeni życiem, oczekujący dreszczyku emocji, szukają jej w wojnie. Może zrozumieją po przeczytaniu co to znaczy.. A może nie..

Wstrząsająca. Swietłana nie owija w bawełnę tak jak wcześniej nie owijał Stasiek Grzesiuk w 'Pięć Lat Kacetu'.

Wstrząsająca. Swietłana nie owija w bawełnę tak jak wcześniej nie owijał Stasiek Grzesiuk w 'Pięć Lat Kacetu'.

Bardzo dobra i przerażająca jednocześnie...

Bardzo dobra i przerażająca jednocześnie...