Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odpakowując serię "Kwiat paproci" spod świątecznego stosu prezentów poczułam delikatny zawód. Uwielbiam zagłębiać się w fantastyczne krainy przedstawiane przez autorów, lecz Katarzynę Berenikę Miszczuk traktowałam z odrobiną rezerwy. Chcąc nie chcąc dałam autorce szansę.
Najmocniejszą stroną całej sagi jest według mnie wizja słowiańskiej Polski XXI wieku. Ciekawostki o ziemi kieleckiej, Jasnej Górze, wierzeniach i zwyczajach - to sprawia, że pomimo powielania wielu schematów o tej książce się pamięta. Nie gubi się ona w setkach powieści o miłości, motywie "wybrańca", który uratuje świat. Bohaterką, która skradła moje serce nie jest niestety główna bohaterka Gosia, a jej nauczycielka i szeptucha - Jarogniewa. Jej trafne uwagi i trzeźwe myślenie, a przy tym "babcine ciepło" i troska sprawiły, że zamarzyłam o takiej babuleńce.
Najsłabszym punktem "Szeptuchy" jest niestety główna bohaterka. Gósława Brzózka jest świeżo upieczoną lekarką, która zostaje skierowana do kieleckiej wsi na praktyki do znachorki. Niestety jej wypowiedzi, zachowania i tok myślenia można by przypisać większości gimnazjalistek (z szacunkiem dla gimnazjalistek ;) ). Bardziej niż perspektywa zostania zabitą przez mistycznego stwora przeraża ją.... kleszcz i wizja boreliozy.
Niemniej jednak uważam, że "Szeptucha" to bardzo dobry pomysł i całkiem dobra realizacja. Na pewno był to dobrze spędzony czas.
Polecam fanom młodzieżowej fantastyki :D

Odpakowując serię "Kwiat paproci" spod świątecznego stosu prezentów poczułam delikatny zawód. Uwielbiam zagłębiać się w fantastyczne krainy przedstawiane przez autorów, lecz Katarzynę Berenikę Miszczuk traktowałam z odrobiną rezerwy. Chcąc nie chcąc dałam autorce szansę.
Najmocniejszą stroną całej sagi jest według mnie wizja słowiańskiej Polski XXI wieku. Ciekawostki o...