Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakończona w zdecydowanie złym miejscu, książka wydaje się urywać jak odcinek cotygodniowego serialu. Z tym, że na trzecią część historii Nory i Patcha przyjdzie poczekać dłużej i chociaż pewnie dam jej szansę to nie z takim wytęsknieniem jak Crescendo.
Jeśli chodzi o samą treść to zauroczenie pierwszym tomem u mnie wyparowało na widok kolejnego przełomu z cyklu "więc ty jesteś moim ojciem?!". Szczerze, liczyłam na coś ciekawszego, czym seria Becci wyróżni się chociaż odrobinę na tle podobnych tytułów.

Zakończona w zdecydowanie złym miejscu, książka wydaje się urywać jak odcinek cotygodniowego serialu. Z tym, że na trzecią część historii Nory i Patcha przyjdzie poczekać dłużej i chociaż pewnie dam jej szansę to nie z takim wytęsknieniem jak Crescendo.
Jeśli chodzi o samą treść to zauroczenie pierwszym tomem u mnie wyparowało na widok kolejnego przełomu z cyklu "więc ty...

Lepsza niż jakakolwiek szkolna pogadanka. Dlaczego? Ponieważ zostawia młodego czytelnika sam na sam z myślami, wspomnieniami i osobą Christiane z dala od śmiechu kolegów z ławki. Skupionego na książce. Wątpię, żeby po lekturze komukolwiek przyszło do głowy branie czegokolwiek, z obrazem jej historii w pamięci. Niemka cofa się w czasie i nie poucza, ale pokazuje. W cyniczny sposób zaznacza jak sama zawsze powtarzała sobie, że są ludzie, którzy stoczyli się niżej niż ona, kiedy tak naprawdę staczała się na samo dno. I nie chodzi tu o dno społeczne, ale emocjonalne. Gdzie nie mogła już dłużej oszukiwać samej siebie i nie spojrzeć co sama ze sobą zrobiła.

Lepsza niż jakakolwiek szkolna pogadanka. Dlaczego? Ponieważ zostawia młodego czytelnika sam na sam z myślami, wspomnieniami i osobą Christiane z dala od śmiechu kolegów z ławki. Skupionego na książce. Wątpię, żeby po lekturze komukolwiek przyszło do głowy branie czegokolwiek, z obrazem jej historii w pamięci. Niemka cofa się w czasie i nie poucza, ale pokazuje. W cyniczny...

Afera narkotykowa, napięcie seksualne spowodowane niemożnością choćby pocałowania ukochanego, zawrót głowy w pracy, a na dodatek do miasta wraca stary przyjaciel potrzebujący pomocy. Jak na jednego sukuba to trochę zbyt wiele, zdawać by się mogło. Ale nie dla Georginy. W drugim już tomie piekielnych podboi rozkwita związek z Sethem, którego strasznie polubiłam w pierwszej części i cieszy mnie, że jest go coraz więcej. Niemniej szkoda, że wyrzeczenia i demoniczna natura głównej bohaterki, nie rokują im zbyt dobrze.

Afera narkotykowa, napięcie seksualne spowodowane niemożnością choćby pocałowania ukochanego, zawrót głowy w pracy, a na dodatek do miasta wraca stary przyjaciel potrzebujący pomocy. Jak na jednego sukuba to trochę zbyt wiele, zdawać by się mogło. Ale nie dla Georginy. W drugim już tomie piekielnych podboi rozkwita związek z Sethem, którego strasznie polubiłam w pierwszej...