Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dotąd to najlepsza cześć Deadpoola :)
Co tu dużo pisać, tom można podsumować dobrze znanym powiedzonkiem "Każda potwora znajdzie swego amatora". A Deadpool wyłapał dla siebie całkiem nietuzinkową partię, która pasuje do niego idealnie.
Ciekawa jestem jak ta historia miłosna potoczy się dalej...

Jak dotąd to najlepsza cześć Deadpoola :)
Co tu dużo pisać, tom można podsumować dobrze znanym powiedzonkiem "Każda potwora znajdzie swego amatora". A Deadpool wyłapał dla siebie całkiem nietuzinkową partię, która pasuje do niego idealnie.
Ciekawa jestem jak ta historia miłosna potoczy się dalej...

Wiedziałam, że ten komiks będzie dobry, ale że aż tak - to mnie mocno zaskoczyło.

Jest humor, są rozterki nastolatków, jest nieporadność i niezręczność, jest rozdarcie pomiędzy tym, kim chce się być, a tym za kogo uważają bohaterkę jej rodzice i otoczenie.

Historia Kamali Khan to przyjemna odskocznia od całkiem fantastycznego świata marvelowskich bohaterów.

Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy serii.

Wiedziałam, że ten komiks będzie dobry, ale że aż tak - to mnie mocno zaskoczyło.

Jest humor, są rozterki nastolatków, jest nieporadność i niezręczność, jest rozdarcie pomiędzy tym, kim chce się być, a tym za kogo uważają bohaterkę jej rodzice i otoczenie.

Historia Kamali Khan to przyjemna odskocznia od całkiem fantastycznego świata marvelowskich bohaterów.

Z...

Chaos, chaos, totalny chaos!

Dlaczego? A dlatego, że eventy z serii Infinity należy czytać w pewnej skomplikowanej kolejności i niestety ta refleksja przyszła do mnie za późno.
Zatem, aby doświadczyć w pełni piękno tej historii, należy najpierw zaopatrzyć się we wszystkie dotychczasowe tomy Marvel NOW! prowadzące do i stanowiące sagę "Nieśmiertelność" czyli: Avengers 1-4, New Avengers 1-2, Thanos Powstaje, Nieskończoność, Guardians of the Galaxy 3, Thunderbolts 3 i Age of Ultron (to takie preludium do preludium). Egmont i tak jeszcze nie wydał (i pewnie nie wyda) wszystkich mniej ważnych wątków Infinity, ale i tak to co już mamy wprowadza niezły zamęt.
Ale hola! hola! Żeby nie było za łatwo nie da się wyżej wymienionej historii czytać pełnymi tomami, tylko trzeba je rozkładać na poszczególne zeszyty. Kompletny przewodnik dla zainteresowanych znalazłam tutaj: http://www.comicbookherald.com/the-complete-marvel-reading-order-guide/guide-part-18-infinity/
Skrócona do minimum wersja z najważniejszymi zeszytami jest za to na stronie Marvela... o tu http://marvel.com/comics/discover/47/infinity-the-complete-event

Chaos, chaos, totalny chaos!

Dlaczego? A dlatego, że eventy z serii Infinity należy czytać w pewnej skomplikowanej kolejności i niestety ta refleksja przyszła do mnie za późno.
Zatem, aby doświadczyć w pełni piękno tej historii, należy najpierw zaopatrzyć się we wszystkie dotychczasowe tomy Marvel NOW! prowadzące do i stanowiące sagę "Nieśmiertelność" czyli: Avengers 1-4,...

Tak!

Ten tom odzwierciedla wszystko to, co kocham w "The X Files". Główny wątek kolonizacji Ziemi przez istoty pozaziemskie nigdy nie był tak fascynujący jak te krótkie, jednoodcinkowe historyjki w starej konwencji "monster of the week".
W tym tomie twórcy powrócili m. in. do historii Flukemana - potwóra z sennego koszmaru technika Miejskiego Przedsiębiorstwa Kanalizacji. O, myśleliście, że zginął? Widocznie nie pamiętacie za dobrze ostatnich sekund odcinka "The Host" z drugiego sezonu serialu. Autorzy godnie rozwinęli losy zmutowanej motylicy i dodali też szerszą retrospekcję, która w wersji fabularnej była tylko luźno nakreślona z braku czasu antenowego.

Ale to nie wszystko! Dla fanów wątków mitologicznych jest kilka ciekawych faktów o byłych informatorach Muldera (hmmm... szykujcie się na niespodziankę!) plus jedna, krótka historyjka z życia typowego amerykańskiego małego miasteczka.

Jest moc! Czekam z utęsknieniem na kolejne wydania.

Tak!

Ten tom odzwierciedla wszystko to, co kocham w "The X Files". Główny wątek kolonizacji Ziemi przez istoty pozaziemskie nigdy nie był tak fascynujący jak te krótkie, jednoodcinkowe historyjki w starej konwencji "monster of the week".
W tym tomie twórcy powrócili m. in. do historii Flukemana - potwóra z sennego koszmaru technika Miejskiego Przedsiębiorstwa Kanalizacji....

Stara dobra ekipa powraca.
Powraca też niepowtarzalny klimat serialu sprzed wielu lat, tajemnice, pytania bez odpowiedzi i odpowiedzi bez pytań.

Kim są Akolici, czego chcą od byłych agentów FBI Muldera i Scully? Co dzieje się w Wyoming, gdzie zniknął agent Dogget, co się stało z agentką Reyes, po której stronie jest tajemniczy mężczyzna z papierosem i czy postradał zmysły? Na część z tych zagadnień nie uzyskamy satysfakcjonującego rozwiązania w tym tomie, co tylko zachęca do sięgnięcia po kolejne części komiksu.

Zdecydowanie czytając ten komiks bawiłam się lepiej niż oglądając kontynuację serialu z 2016.

Stara dobra ekipa powraca.
Powraca też niepowtarzalny klimat serialu sprzed wielu lat, tajemnice, pytania bez odpowiedzi i odpowiedzi bez pytań.

Kim są Akolici, czego chcą od byłych agentów FBI Muldera i Scully? Co dzieje się w Wyoming, gdzie zniknął agent Dogget, co się stało z agentką Reyes, po której stronie jest tajemniczy mężczyzna z papierosem i czy postradał zmysły?...

Hmmm... Myślałam, że będę bardziej zadowolona z tej lektury. Nie powiem - czytało się tę historie dość gładko, ale jakoś tak... czegoś w tym brakowało. Przydałyby się dodatkowe dwa zeszyty, żeby trochę pogłębić motywy, rozwinąć wątek Etty, może nawet wyjaśnić kim był tajemniczy mężczyzna w pokoju WW? Ci naziści też tak pojawili się w sumie znikąd i jakieś takie "miętkie" z nich chłopaki...

Wiem, wiem. Nie ma co narzekać, bo taki już urok serii WKKDC, że rzuca nas w środek bardziej złożonej linii fabularnej i dostajemy tylko niewielki wycinek świata, w którym w jakiś sposób musimy się odnaleźć, ale ciężko mi do tego przywyknąć.

Hmmm... Myślałam, że będę bardziej zadowolona z tej lektury. Nie powiem - czytało się tę historie dość gładko, ale jakoś tak... czegoś w tym brakowało. Przydałyby się dodatkowe dwa zeszyty, żeby trochę pogłębić motywy, rozwinąć wątek Etty, może nawet wyjaśnić kim był tajemniczy mężczyzna w pokoju WW? Ci naziści też tak pojawili się w sumie znikąd i jakieś takie...

Nie rozumiem zachwytu nad ta historią Mrocznego Rycerza.
Nie rozumiem logiki bohatera, który pozwala sobie ot tak podrzucić dziecko przez córkę swojego największego wroga... ehh
Lepiej pominąć to milczeniem...

Nie rozumiem zachwytu nad ta historią Mrocznego Rycerza.
Nie rozumiem logiki bohatera, który pozwala sobie ot tak podrzucić dziecko przez córkę swojego największego wroga... ehh
Lepiej pominąć to milczeniem...

Warto było poświęcić tych kilka chwil, żeby zagłębić się w tę lekturę.
Przyjemność czytania tym większa, że zawsze byłam fanką historii, w których występują silne wzorce kobiece, a niewątpliwie w tym tomie Star Wars Komiks ich nie brakuje.
Smutno jednak patrzeć na ilustracje z księżniczką Leią zaledwie kilka dni po śmierci Carrie Fisher. To może jest koniec pięknej epoki filmowego SF, ale prawdopodobnie również początek ciekawych serii komiksowych z tą kultową postacią.

Warto było poświęcić tych kilka chwil, żeby zagłębić się w tę lekturę.
Przyjemność czytania tym większa, że zawsze byłam fanką historii, w których występują silne wzorce kobiece, a niewątpliwie w tym tomie Star Wars Komiks ich nie brakuje.
Smutno jednak patrzeć na ilustracje z księżniczką Leią zaledwie kilka dni po śmierci Carrie Fisher. To może jest koniec pięknej epoki...

Po dwóch całkiem przyzwoitych historiach oczekiwałam czegoś więcej w tomie nawiązującym do "Nieskończoności", ale nadzieje okazały się płonne.

Za to miłym zaskoczeniem były dwie dodatkowe historie, szczególnie ostatni rozdział o poszukiwaniu skarbu przez Groota i Rocket Racoona. Obie miały tez o wiele przyjemniejszą mojemu oku kreskę.

Po dwóch całkiem przyzwoitych historiach oczekiwałam czegoś więcej w tomie nawiązującym do "Nieskończoności", ale nadzieje okazały się płonne.

Za to miłym zaskoczeniem były dwie dodatkowe historie, szczególnie ostatni rozdział o poszukiwaniu skarbu przez Groota i Rocket Racoona. Obie miały tez o wiele przyjemniejszą mojemu oku kreskę.

Nie sądziłam, że cokolwiek jest w stanie zatrzeć paskudne wspomnienia kreski Dillona, a tu taka miła niespodzianka... Palo zostanie chyba moim ulubionym ilustratorem - bardzo lubię taką niby niedbałą, ale mocno ekspresyjną i dynamiczną kreskę. Zazdroszczę każdemu, kto z brawurą i beztroską "smaruje" storyboardy. :) Bardzo dobrze to się komponowało z dość lekkim i nawet miejscami humorystycznym scenariuszem.
Ale co najważniejsze: Deadpool był w końcu sobą, a nie jakimś sztywnym czerwonym draniem rzucającym mało zabawne uwagi jak w pierwszych dwóch tomach tego tytułu.

Nie sądziłam, że cokolwiek jest w stanie zatrzeć paskudne wspomnienia kreski Dillona, a tu taka miła niespodzianka... Palo zostanie chyba moim ulubionym ilustratorem - bardzo lubię taką niby niedbałą, ale mocno ekspresyjną i dynamiczną kreskę. Zazdroszczę każdemu, kto z brawurą i beztroską "smaruje" storyboardy. :) Bardzo dobrze to się komponowało z dość lekkim i nawet...

Fabuła jak fabuła, ale dzięki temu, że Dillon ilustrował tylko ostatni segment/zeszyt tej historii, dało się to nawet czytać.
Dwa pierwsze tomy Thunderbolts mogą zniechęcać, ale są konieczne do wgryzienia się w genezę tej grupy.
Zapewniam, że w trzecim tomie jest o niebo lepiej.
Jest nadzieja dla tej serii!

Fabuła jak fabuła, ale dzięki temu, że Dillon ilustrował tylko ostatni segment/zeszyt tej historii, dało się to nawet czytać.
Dwa pierwsze tomy Thunderbolts mogą zniechęcać, ale są konieczne do wgryzienia się w genezę tej grupy.
Zapewniam, że w trzecim tomie jest o niebo lepiej.
Jest nadzieja dla tej serii!