Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przeciętna książka o podróży po Afryce z chwytliwym tytułem. Liczyłam na prawdziwy reportaż "z piekła eboli", jak sam tytuł wskazuje. Moje oczekiwania były jeszcze większe przez rzucający się na okładce napis: "pierwsza na świecie taka książka". No niestety, nie. Książek opowiadających o podróżowaniu przez Afrykę jest mnóstwo i nie są w dzisiejszych czasach niczym niezwykłym - w czasach, gdy każdy może do Afryki jechać. Zdarzały się w książce momenty, że przez kilkadziesiąt stron nie było nawet wspomniane o wirusie ebola, zamiast tego znajdziemy w niej opisy widoków, życia Afrykańczyków, czyli powielanie powszechnych informacji, że np. Afrykańczycy się spóźniają, opisy tego, co w Afryce się je i czym się jeździ, do tego wszystko napisane jest na pewno nie reportażowym językiem, a właśnie lekkim, podróżniczym. Momentami można nawet się uśmiechnąć, bo autor pisze czasami tak, jakby był na wakacjach, a nie przedzierał się przez "piekło eboli". Liczyłam na dobry reportaż, a przeczytałam lekką podróżniczą książkę, momentami nawet zabawną (!), okraszoną kolorowymi, wakacyjnymi zdjęciami; co kilkadziesiąt stron autor jednak próbował trzymać się tematu i nagle z wakacyjnego tonu robiło się trochę poważniej, aby za kilka stron znowu powrócić do opisów zabawnego pakowania wielkich pakunków na dach samochodu i spóźnialskich Afrykańczyków jedzących rękami. Mam wrażenie, że autor pojechał do Afryki z zamiarem napisania fascynującego reportażu, ale nie miał do tego wystarczających narzędzi, bo nie każdy podróżnik może być reportażystą, a mimo tego książka i tak powstała, chociaż nie do końca tak, jak powinna. Na 338 stron o eboli jest może 20.

Bardzo przeciętna książka o podróży po Afryce z chwytliwym tytułem. Liczyłam na prawdziwy reportaż "z piekła eboli", jak sam tytuł wskazuje. Moje oczekiwania były jeszcze większe przez rzucający się na okładce napis: "pierwsza na świecie taka książka". No niestety, nie. Książek opowiadających o podróżowaniu przez Afrykę jest mnóstwo i nie są w dzisiejszych czasach niczym...

Gdyby każdy człowiek na świecie myślał w taki sposób jak Tiziano Terzani, żylibyśmy w lepszym miejscu. Trafne spostrzeżenia, pełne wrażliwości, empatii i otwartego umysłu oraz "świat po 11 września" w pigułce.

Gdyby każdy człowiek na świecie myślał w taki sposób jak Tiziano Terzani, żylibyśmy w lepszym miejscu. Trafne spostrzeżenia, pełne wrażliwości, empatii i otwartego umysłu oraz "świat po 11 września" w pigułce.

To jest jedna z tych książek, których nie oceniam pod względem warsztatu literackiego, języka, którym jest napisana (choć muszę przyznać, że dzięki prostemu językowi bardzo szybko się ją czyta). Wiem, że nie napisał jej pisarz, tylko zwykły chłopak, który postanowił pojechać sobie autostopem do Indii. Każdy z nas może być takim Przemkiem i to jest w tym wszystkim najfajniejsze. Bardzo inspirująca i motywująca książka. :)

To jest jedna z tych książek, których nie oceniam pod względem warsztatu literackiego, języka, którym jest napisana (choć muszę przyznać, że dzięki prostemu językowi bardzo szybko się ją czyta). Wiem, że nie napisał jej pisarz, tylko zwykły chłopak, który postanowił pojechać sobie autostopem do Indii. Każdy z nas może być takim Przemkiem i to jest w tym wszystkim...