Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niedotrzymane obietnice są jak cienie tańczące o zmierzchu.

Niedotrzymane obietnice są jak cienie tańczące o zmierzchu.

To, że człowiek się czegoś boi, nie musi oznaczać, że nigdy nie przezwycięży strachu i nie zdobędzie się na odwagę, by zrobić to, czego się obawia.

To, że człowiek się czegoś boi, nie musi oznaczać, że nigdy nie przezwycięży strachu i nie zdobędzie się na odwagę, by zrobić to, czego się obawia.

W życiu nie istnieją żadne gwarancje. jest tylko ryzyko.

W życiu nie istnieją żadne gwarancje. jest tylko ryzyko.

Źle wybierając osobę, której decydujemy się zaufać, stajemy się bezradni i bezbronni.

Źle wybierając osobę, której decydujemy się zaufać, stajemy się bezradni i bezbronni.

Zamykam się, popadam w przygnębienie, które na nic mi się nie zda. W normalnych warunkach jestem wesołym człowiekiem, przeciwieństwem tego, kim stałem się teraz.

Zamykam się, popadam w przygnębienie, które na nic mi się nie zda. W normalnych warunkach jestem wesołym człowiekiem, przeciwieństwem tego, kim stałem się teraz.

Porzucone domy niszczeją. To samo dzieje się ze ścieżkami. Nieużywane drogi są skazane na śmierć.

Porzucone domy niszczeją. To samo dzieje się ze ścieżkami. Nieużywane drogi są skazane na śmierć.

Jeśli znajdzie się w sobie odwagę, by się zgubić, na końcu drogi czeka coś niespodziewanego. Wystarczy zdecydować się na okrężną drogę, a można przeżyć przygody, o których podróżujący prostymi autostradami nie mają bladego pojęcia.

Jeśli znajdzie się w sobie odwagę, by się zgubić, na końcu drogi czeka coś niespodziewanego. Wystarczy zdecydować się na okrężną drogę, a można przeżyć przygody, o których podróżujący prostymi autostradami nie mają bladego pojęcia.

Mam wrażenie, że część mojej duszy zastąpiła proteza (...). W dalszym ciągu nie potrafię się nią posługiwać. Nieraz, w gorszych chwilach, wydaje mi się, że nigdy się tego nie nauczę. Ale jeszcze się całkowicie nie poddałem.

Mam wrażenie, że część mojej duszy zastąpiła proteza (...). W dalszym ciągu nie potrafię się nią posługiwać. Nieraz, w gorszych chwilach, wydaje mi się, że nigdy się tego nie nauczę. Ale jeszcze się całkowicie nie poddałem.

Kiedy się boję, robię się głodna. Innym robi się niedobrze, a ja muszę jeść.

Kiedy się boję, robię się głodna. Innym robi się niedobrze, a ja muszę jeść.

Przyjedź do mnie. Przejedź przez most. Twój telefon sprawił, że zaczęłam wspominać. Starzejemy się. W pewnej chwili starzy przyjaciele stają się klejnotami, których trzeba strzec. Odziedziczyłam kilka starych szklanych wazonów po mamie. To kosztowności z Orrefors. Ale cóż one znaczą w porównaniu z przyjaciółmi?

Przyjedź do mnie. Przejedź przez most. Twój telefon sprawił, że zaczęłam wspominać. Starzejemy się. W pewnej chwili starzy przyjaciele stają się klejnotami, których trzeba strzec. Odziedziczyłam kilka starych szklanych wazonów po mamie. To kosztowności z Orrefors. Ale cóż one znaczą w porównaniu z przyjaciółmi?