Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Policja - i wszystko jasne.

Policja - i wszystko jasne.

Skupić się na sztuce, czy na polityce - faktach, powiązaniach, nazwiskach? Jak dla mnie, da się w większości na tym pierwszym, i dzięki temu to dziełko wygrywa. Świetnie odmalowany klimat karnawału Solidarności, tworzenie mitu Wałęsy, udane nawiązania do Wesela Wyspiańskiego - szczególnie w diagnozach rzeczywistości. Zdecydowanie niedoceniona książka.

Skupić się na sztuce, czy na polityce - faktach, powiązaniach, nazwiskach? Jak dla mnie, da się w większości na tym pierwszym, i dzięki temu to dziełko wygrywa. Świetnie odmalowany klimat karnawału Solidarności, tworzenie mitu Wałęsy, udane nawiązania do Wesela Wyspiańskiego - szczególnie w diagnozach rzeczywistości. Zdecydowanie niedoceniona książka.

Książka trochę jak guma do żucia. Smakuje, szybko wciąga, a potem nadspodziewanie szybko staje się bez smaku. Czyta się ją jednym tchem i ma niewątpliwie zabawne momenty. Autor popisuje się dobrym, lekkim językiem (wcale nie jest to kalka Bukowskiego), a momentami wręcz świetną intuicją. Ogólnie to wszystko niknie w pewnym momencie - brak pomysłu na akcje i niezbyt dokładnie przedstawione wewnętrzne rozterki, które w miarę książki zajmują coraz więcej miejsca nużą. Wydaje się, że po prostu temat i zjawisko czasem przerasta możliwości narracji. Choć szczegóły z życia Polaków w UK są szczegółowe i celnie wypunktowane.

Mimo wszystko... Jakby chce się więcej, chce się głębiej, a zakończenie jest niespodziewane i bezbarwne. I to ono mnie rozczarowało najbardziej. Ważny temat, cóż z tego że poruszony - można było więcej.

Książka trochę jak guma do żucia. Smakuje, szybko wciąga, a potem nadspodziewanie szybko staje się bez smaku. Czyta się ją jednym tchem i ma niewątpliwie zabawne momenty. Autor popisuje się dobrym, lekkim językiem (wcale nie jest to kalka Bukowskiego), a momentami wręcz świetną intuicją. Ogólnie to wszystko niknie w pewnym momencie - brak pomysłu na akcje i niezbyt...