Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem jak tej książki można nie pokochać i skąd tu tle negatywnych opinii. Poświęcając odrobinę czasu i uwagi przeczytaniu jej, nie można o niej zapomnieć. Czytałam ja chyba z 10 razy, w języku polskim i angielskim. Książka zawiera wiele prawd życiowych, skłania do refleksji. Można w niej znaleźć odpowiedzi na wiele pytań egzystencjalnych jednak nie da się jej zrozumieć czytając "po łebkach". Dla mnie na zawsze pozostanie jedna z najważniejszych na mojej półce.
Ponadczasowa!

Nie rozumiem jak tej książki można nie pokochać i skąd tu tle negatywnych opinii. Poświęcając odrobinę czasu i uwagi przeczytaniu jej, nie można o niej zapomnieć. Czytałam ja chyba z 10 razy, w języku polskim i angielskim. Książka zawiera wiele prawd życiowych, skłania do refleksji. Można w niej znaleźć odpowiedzi na wiele pytań egzystencjalnych jednak nie da się jej...

Długo zastanawiałam sie nad tym co sądzę o książce. Nie ulega wątpliwości, ze jest... dziwna. Momentami wciąga, momentami wręcz mnie nużyła. Sama główna bohaterka jakoś nie przypadła mi do gustu. Dziwny sposób bycia, układ z mężem, który kończy sie tragicznie. Raczej nie można powiedzieć, żeby Daria trafiła do więzienia przez pomyłkę. Na szczęście w miarę upływu czasu przechodzi przemianę, ale mimo wszystko nie jestem pewna czy zdecyduję się przeczytać dalsze jej dzieje. Jej postać chyba trochę za bardzo mnie irytowała.
Moją uwagę bardziej zwróciły "koleżanki" z celi. Muszę przyznać, że wszystkie te osobowości zostały bardzo ciekawie i plastycznie wykreowane. Można by rzec, że wciągnęły mnie one bardziej niż sama bohaterka.
Cieszę się, że przeczytałam książkę, ale chyba raczej nie poleciłabym jej z czystym sercem.

Długo zastanawiałam sie nad tym co sądzę o książce. Nie ulega wątpliwości, ze jest... dziwna. Momentami wciąga, momentami wręcz mnie nużyła. Sama główna bohaterka jakoś nie przypadła mi do gustu. Dziwny sposób bycia, układ z mężem, który kończy sie tragicznie. Raczej nie można powiedzieć, żeby Daria trafiła do więzienia przez pomyłkę. Na szczęście w miarę upływu czasu...

"Motyl" jest bez wątpienia książką, którą warto przeczytać. Opowiada o zmaganiu się z chorobą, z którą niestety jak do tej pory nie udaje się wygrać nikomu. Opowieść z perspektywy osoby chorej porusza do głębi. Ukazuje emocje takie jak rozpacz, strach, samotność, bezradność ale też siłę determinacji i miłości. Alzhaimer jest straszną chorobą, która dotyka nie tylko jedną osobę, ale całą rodzinę. Życie w mgnieniu oka zmienia się nie do poznania i nie ma odwrotu! Może być tylko gorzej. Poruszane są kwestie ewentualnego dziedziczenia. Czy wiedząc, że zachorujemy zdecydowalibyśmy się na dzieci?
Książkę czyta się z zapartym tchem. Wciąga i wywołuje wachlarz emocji, wymusza refleksję na temat własnego życia, własnej przyszłości.

"Motyl" jest bez wątpienia książką, którą warto przeczytać. Opowiada o zmaganiu się z chorobą, z którą niestety jak do tej pory nie udaje się wygrać nikomu. Opowieść z perspektywy osoby chorej porusza do głębi. Ukazuje emocje takie jak rozpacz, strach, samotność, bezradność ale też siłę determinacji i miłości. Alzhaimer jest straszną chorobą, która dotyka nie tylko jedną...

Ta część budziła we mnie wątpliwości ze wzgledu na opinie zasłyszane od znajomych, ale na szczęście spotkała mnie miła niespodzianka. czyta sie ją równie dobrze jak poprzednie części. Tym razem jednak przedstawione jest życie już po wojnie. Wydawałoby się, że ta para skoro przeszła już tak wiele będzie żyła w wielkim szczęściu, jednak tak się nie dzieje. Dotykają ich zwykłe, ludzkie problemy. Gubią się poprzez niedopowiedzenia, ciąży też na nich jakże żywe wspomnienie walki, głodu, bezwzględności wojny. Pojawiajacy się również motyw wojny w Wietnamie dokłada zmartwień. Szczęście, że wszystko układa się mniej lub bardziej pomyślnie. Wielu ludziom, którzy naprawdę zetknęli się z wojną niestety takie zakończenie nie było pisane.
Książka wzruszająca i bardzo życiowa. Wciąż jestem pod wrażeniem jak autorka przedstawia uczucia bohaterów. szczerze polecam.

Ta część budziła we mnie wątpliwości ze wzgledu na opinie zasłyszane od znajomych, ale na szczęście spotkała mnie miła niespodzianka. czyta sie ją równie dobrze jak poprzednie części. Tym razem jednak przedstawione jest życie już po wojnie. Wydawałoby się, że ta para skoro przeszła już tak wiele będzie żyła w wielkim szczęściu, jednak tak się nie dzieje. Dotykają ich...

Nie mogłam doczekać się poznania dalszych losów bohaterów i nie zawiodłam się. Książka wciąga podobnie jak część pierwsza. Mimo że od początku wiedziałam, ze Tatiana znajdzie sposób na znalezienie ukochanego to jednak cały czas czekałam w napięciu na rozwój wydarzeń. Jedynym minusikiem były zbyt częste retrospekcje, odrobinę za dużo jak na mój gust, niemniej jednak szczerze polecam, bardzo dobrze się czyta, książka jest porywająca.

Nie mogłam doczekać się poznania dalszych losów bohaterów i nie zawiodłam się. Książka wciąga podobnie jak część pierwsza. Mimo że od początku wiedziałam, ze Tatiana znajdzie sposób na znalezienie ukochanego to jednak cały czas czekałam w napięciu na rozwój wydarzeń. Jedynym minusikiem były zbyt częste retrospekcje, odrobinę za dużo jak na mój gust, niemniej jednak szczerze...

Książka warta przeczytania. Pomimo przytoczonych wcześniej przez czytelników błędów zawiera wiele wartościowych informacji. Przedstawia życie przeciętnego człowieka podczas wojny i oblężenia Leningradu, walkę o przetrwanie. Uważam, że za tak realistyczne przedstawienie uczuć bohaterów należą się autorce gratulacje. Postacie są bardzo plastyczne. Książkę czyta się jednym tchem, bardzo wciąga emocjonalnie. Są momenty kiedy po prostu chce się płakać, ale na szczęście jest też kilka (choć nielicznych), które powodują uśmiech na twarzy. Szczerze polecam.

Książka warta przeczytania. Pomimo przytoczonych wcześniej przez czytelników błędów zawiera wiele wartościowych informacji. Przedstawia życie przeciętnego człowieka podczas wojny i oblężenia Leningradu, walkę o przetrwanie. Uważam, że za tak realistyczne przedstawienie uczuć bohaterów należą się autorce gratulacje. Postacie są bardzo plastyczne. Książkę czyta się jednym...