„Złoty most” to Paryż w siedemnastym wieku, Ludwik XVIII i muszkieterowie, brukowane uliczki, chłodne chaty ogrzewane piecami, a także pachnące przepychem salony i cudowne stroje, a wokół tego wszystkiego zdradliwe intrygi. „Złoty most” to również niezapomniana przygoda i podróż do miejsca tętniącego nie tylko miłością, ale także zawiłymi, wyrafinowanymi spiskami, które mogą pokrzyżować plany wielu osobistości i być może zmienić bieg historii.

Nie powinno więc nikogo dziwić, że z utęsknieniem czekałam na kolejną, trzecią część o podróżach w czasie. „Ukryta brama”, która swoją premierę miała w czerwcu 2014 roku również mnie oczarowała i sprawiła, że chcę więcej.

Anna i Sebastian przenoszą się tym razem do XIX-wiecznego Londynu. Maja kolejną misję do spełnienia, a ich zadaniem jest zdobycie zaufania osób z wyższych sfer. Jest ono jednak nieco utrudnione, bowiem zakochani mają udawać rodzeństwo. Ponadto, nie pozostawiono im praktycznie żadnych wskazówek. Sami muszą rozwikłać sprawę, która jest niezwykle trudna. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy Jose zanika, a bramy, dzięki którym bohaterowie podróżują w czasie zostają niszczone, jedna za drugą.

Wątek miłosny obecny w powieści nie powinien nikogo zrazić. Nie jest przesłodzony i nie występuje w nadmiarze. Anna i Sebastian muszą stawić czoła piętrzącym się kłopotom, a to zdecydowanie bardziej mi się podoba niż niesamowita pełna obietnic miłość przedstawiana w innych powieściach przez różnych autorów.

Uwielbiam książki, które już od samego początku wciągają mnie w świat wykreowany przez autora i nie pozwalają na chwilę nudy. W powieści Evy Voller odnalazłam to, co istotne dla dobrej powieści: ciekawy pomysł, dobre tempo akcji, humor i przyjazny styl pisania. Nie ukrywam, że mnie najbardziej w całej opowieści urzekło miejsce akcji. Odbyłam pasjonującą podróż po Londynie, towarzysząc Annie w niezwykłej przygodzie, jaka jej się przytrafiła.

„Ukryta brama” to kolejna powieść z serii Poza czasem. Wszystkie tytuły równie mocno porwały mnie w świat przedstawiony przez autorkę, a historie przez nie opowiedziane mocno mnie zaabsorbowały. „Ukryta brama” to niesamowita przygoda obfitująca w intrygi, których rozwiązania pragniemy poznać jak najszybciej. To między innymi dlatego tak trudno jest oderwać się od książki. Barwny, plastyczny język powoduje, że książkę czyta się z lekkością i ogromną przyjemnością. Polecam wszystkim spragnionym przeżycia niezapomnianej podróży w czasie. Zapraszam do magicznego Londynu.

Agnieszka Stolarczyk