Sookie to młoda telepatka z małego miasteczka w Luizjanie, której życie zmienia się na zawsze, gdy poznaje pewnego wampira. Kolejne tomy opowiadały o przygodach Sookie oraz jej przyjaciół, zarówno tych ludzkich, jak nadnaturalnych i pozwalały zajrzeć nam coraz głębiej pod płaszczyk normalności, którym w powieściach Harris otaczał się świat nadnaturalny. Na ich podstawie HBO zrealizowała hitowy serial „Czysta Krew”, którego siódmy, ostatni sezon będzie miał premierę w tym roku.

Powieść zaczyna się wstępem, w którym Harris dziękuje wszystkim, którzy włożyli wkład w powstanie tej serii, która tworzona była od 1999 r. Zapowiada również, że to ostatnia część.

Fabuła obraca się wokół różnych grup i pojedynczych ludzi (oraz istot), które z różnych powodów życzą Sookie jak najgorzej i usiłują wpędzić ją w tarapaty. Jakby tego było mało, dawna przyjaciółka Sookie zostaje zamordowana, a miejscowa policja oskarża o ten czyn właśnie pannę Stackhouse. Na domiar złego jej wampirzy ukochany Eric zachowuje się bardzo dziwnie i wyraźnie oddala się od niej. W efekcie w powieści splatają się wątki prywatne, zawodowe i nadnaturalne, które prowadzą do finiszu.

Prawdę mówiąc, gdyby nie słowa samej Harris pewnie nie domyśliłbym się, że to ostatni tom. Fabuła poprowadzona jest dość podobnie jak w pozostałych częściach, a „Na zawsze martwy” nie jest wcale najdłuższą częścią cyklu. Harris wprowadza pewne zmiany w świecie Sookie, które będą miały doniosłe konsekwencje, ale wcale nie miałem wrażenia, że zamyka wszystkie wątki, rozwiązuje wszystkie tajemnice i rozstrzyga wszystkie niedopowiedzenia. Wręcz przeciwnie, gdyby nie informacje od autorki, czekałbym na kolejny tom.

Jedyne co może wskazywać na ostateczność trzynastego tomu to pojawienie się dużej liczby bohaterów z poprzednich części. Warto więc pobieżnie przed lekturą zerknąć na jakiś internetowy spis bohaterów i przypomnieć sobie kto jest kim, bo można się pogubić. Znów spotkamy m.in. fanatycznego pastora Steve'a Newlina, demona-prawnika Cataliadesa, wiedźmę Amelię i jej chłopaka Boba czy tygrysołaka Quinna.

Powieść trzyma poziom poprzednich części cyklu. Przy tak długich seriach często -naste tomy są jedynie popłuczynami, żerującymi na dobrych pierwszych częściach. Jednak nie w tym przypadku. Akcja sprawnie posuwa się do przodu, bohaterowie są z krwi i kości, a wszystko to podlane sosem małego amerykańskiego miasteczka, które nie zatraca swojej małomiasteczkowej tożsamości mimo nagromadzenia nadnaturalnych wydarzeń w okolicy.

„Na zawsze martwy” to ostatnia powieść cyklu, ale jeszcze nie ostateczne zamknięcie. W październiku w Stanach pojawiła się książka “After Dead. What came next in the world of the Sookie Stackhouse". Jest to spis wszystkich bohaterów ułożony alfabetycznie. Przy każdym z bohaterów autorka podaje informacje "co było dalej". Począwszy od Sookie, a skończywszy na bohaterach czwartoplanowych.

„Na zawsze martwy” nie zawiedzie miłośników cyklu o Sookie Stackhouse. A cały cykl stał się jednym z fundamentów, na którym opiera się współczesne urban fantasy, więc jeśli interesuje was ten gatunek, to warto sięgnąć po przygody Sookie i luizjańskich wampirów.

Krzysztof Krzemień