Przyznam, że kiedy czytałam zapiski rozmów lorda Simona i Ivone Kirkpatricka z Hessem, podczas jego pobytu w Mytchett Place, przecierałam oczy ze zdumienia, nad dziecinną logiką rozumowania, było nie było, prawej ręki Hitlera, a to był dopiero początek.

Nie muszę chyba nikomu uzmysławiać, że opis lotu Hessa do Szkocji i jego pobyt (bo o tym traktuje książka), nie jest jakąś próbą rekonstrukcji, bardziej lub mniej fabularyzowaną historyjką, którą da się włożyć na półkę o teoriach spiskowych dziejów. Ogromną część książki stanowią autentyczne dokumenty, przytoczone zapisy rozmów (Hess był podsłuchiwany), oraz wysłane i otrzymane przez niego listy. Całość ułożona jest w bardzo logiczny i przystępny tekst, który czyta się jak najlepszą powieść sensacyjną, z jedną różnicą, od samego początku wiemy, jaki będzie finał. A książka przy tym nie traci na wartości.

Nie ukrywam, że przytoczone dokumenty, listy, raporty z rozmów a także raporty medyczne świadczące o stanie psychicznym Hessa, były dla mnie najciekawsze. To nie był jakiś niezrozumiały, żargonowy bełkot, który trzeba było rozszyfrowywać. Całość czytało się jak tajną dokumentację, gdzieś pod biurkiem, z malutką latarką, dostawszy się uprzednio, nielegalnie, do gabinetu z napisem „top secret”. Do tego dochodził przejrzysty i czytelny komentarz Stephena McGinty, i to wszystko razem sprawiło, że książkę przeczytałam w jeden dzień.

Chylę czoła przed autorem za poszukiwania, dotarcie do materiałów, ale przede wszystkim, za bardzo sprawną i przejrzystą redakcję całości. Ubolewam jednocześnie nad tym, że nie pisze się w ten sposób podręczników do historii. Nikt wówczas nie płakałby, że jedną z niewielu znajomych nam dat, jest data wybuchu bitwy pod Grunwaldem.

Monika Stocka