Spośród wielu wspomnień lotników czasów II wojny światowej to książka wyjątkowa. O ile liczne relacje weteranów europejskiego teatru działań wszystkich walczących stron dają stosunkowo wyważony obraz tych epokowych wydarzeń, wojna na Pacyfiku była, w powszechnej świadomości, heroiczną walką sił Sprzymierzonych z bezwzględnym, barbarzyńskim i bezimiennym przeciwnikiem. Ten obraz, utrwalany przez lata w literaturze i filmach wojennych, w dużej mierze pokutuje do dnia dzisiejszego. Nie ulega wątpliwości, że pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, a Japonią, które od grudnia 1941 roku do sierpnia 1945 roku toczyły zaciekłe walki o panowanie nad olbrzymim obszarem Pacyfiku, istniała przepaść kulturowa, prowadząca do przekonania każdej ze stron o wyższości własnej rasy i naturalnej wrogości.