Przedmowa, przekład i komentarze: Ryszard Engelking

Badacz osobliwości nowoczesnego Paryża i zaułków duszy, Baudelaire w Paryskim splinie szkicuje sceny z życia metropolii. Anegdoty, na przemian agresywne i liryczne, często paradoksalne, odsłaniają prawdę o samotniku zagubionym w wielkim mieście i szukającym ratunku w marzeniach.

W nowym wydaniu "Paryskiego splinu" przekład jest ulepszony, a komentarz rozszerzony.

"Jestem dość zadowolony z mojego Splinu. To w sumie znowu Kwiaty zła, ale więcej w nim swobody i szczegółu, i kpiny".
Baudelaire do Juliusza Troubata, 19 lutego 1866.