Stefan Grabiński urodził się 26 lutego 1887 r. w Kamiance Strumiłowej (dziś Kamianka Buzka) nad Bugiem. Po ukończeniu liceum bernardynów we Lwowie rozpoczął filologię polską i klasyczną na tamtejszym Uniwersytecie Jana Kazimierza. Następnie pracował jako nauczyciel języka polskiego (we Lwowie i Przemyślu), dopóki nie zaczął cierpieć na ciężką gruźlicę, która zmusiła go do przejścia na emeryturę. Dużo podróżował, był m.in. w Austrii, we Włoszech i w Rumunii. Po zakończeniu pracy w 1931 r. zamieszkał w miejscowości Brzuchowice pod Lwowem, gdzie mimo wcześniejszych sukcesów literackich popadał z zapomnienie i ruinę. Zmarł w 1936 r. we Lwowie.

Grabiński określany jest jako „polski Lovecraft” lub „polski Poe”, ale to, co głównie go łączy z oboma autorami, to gatunek horror-fantasy oraz najlepiej opanowana forma literacka: opowiadania. Wśród tematów, które przenikają się w jego twórczości można wymienić: demoniczne uwodzicielki, czarownice, duchy, tajemnicze wiadomości z dolnego świata, sobowtóry, magię, erotykę w połączeniu z motywami religijnymi, różne formy efektów parapsychologicznych, wreszcie fascynację orientalnym mistycyzmem. Jego bohaterowie często angażują się w zawody związane z nauką lub technologią, pracując jako inżynierowie, architekci lub lekarze. Są również w stanie wyrażać się z matematyczną precyzją.

Wydanie zawiera oryginalny zestaw i układ opowiadań z 1922 r.!

Spis opowiadań:
Maszynista Grot
Błędny pociąg (legenda kolejowa)
Demon Ruchu
Smoluch
Wieczny pasażer
W przedziale
Sygnały
Ślepy tor
Ultima Thule
Głucha przestrzeń
Dziwna stacja (fantazja przyszłości)
Fałszywy alarm