Wcześniej o Jezusie mogliśmy przeczytać w powieściach Renana, Ricciottiego czy Ropsa. Jednak dopiero powieść Romana Brandstaettera zachwyciła czytelników atmosferą miejsca, czasu i tradycji żydowskiej.

Zadziwiający jest portret psychologiczny Chrystusa - Boga i Człowieka. Księga pierwsza, „Czas milczenia”, opowiada o zdarzeniach, które miały miejsce od zapowiedzi narodzenia Jana Chrzciciela do pobytu Jezusa na pustyni. Księga druga, „Czas wody żywej”, to zapis dalszych wydarzeń aż do śmierci Jana Chrzciciela. Autor przedstawia tu pierwsze miesiące publicznego nauczania Jezusa i pierwsze zatargi z faryzeuszami. W Księdze trzeciej, „Czas chleba i światła”, autor przedstawia zdarzenia pomiędzy ścięciem św. Jana Chrzciciela a ostatnim tygodniem życia Jezusa. Dzieło kończy Księga czwarta „Pełnia czasu”, opowieść oparta na ewangelicznej relacji Jana. Nadchodzi godzina goryczy, lęku i opuszczenia: wydarzenia Wielkiego Tygodnia, ale po nim poranek Zmartwychwstania i Wniebowstąpienie.

Pisarz zawarł w powieści całe dotychczasowe doświadczenie literackie, swoje przeżycia religijne oraz żywą wiarę w Jezusa-Mesjasza.

Przed śmiercią wyznał: Wielkie dziedzictwo duchowe wspólne chrześcijanom i Żydom upewnia mnie w przekonaniu, że moje "odejście" od judaizmu, moja ,,zdrada", jak to chcieliby widzieć niektórzy, nie jest odejściem w znaczeniu dosłownym. Ja dotykam obu krańców łuku. Ja czekam na ten wielki Most. Chciałbym postępować tak jakby mieszkał we mnie Bóg.