Wespazjan Hieronim Kochowski, Trybut należyty wdzięczności wszystkiego dobrego dawcy Panu i Bogu, albo Psalmodya polska za dobrodziejstwa Boskie dziękująca, przez jednę najlichszą kreaturę roku pańs. 1693 napisana, a do druku podana roku pańs. 1695
Swoisty literacki testament siedemnastowiecznego poety i historyka, wzorowany mimo swej prozatorskiej formy na psalmach biblijnych, będący rozliczeniem Wespazjana Kochowskiego z własnym życiem.
Autor podejmuje trudne i ponadczasowe tematy relacji Boga z poetą, a także z królem i narodem. Jednocześnie daje świadectwo czasów, pozostawiając potomnym pod rozwagę refleksję nad dokonaniami swojego pokolenia oraz nad tym, czym żył współczesny mu człowiek. Czyni to z perspektywy przeżytych lat i doświadczeń, co sprawia, że tekst wybrzmiewa szczególnie wiarygodnie, ale i wzruszająco. Zapomniana na ponad wiek, twórczość Kochowskiego została na nowo odkryta w dziewiętnastym stuleciu i do dziś pozostaje wyjątkowo żywa i inspirująca.