Do Kryształowej Wody dotarli o zachodzie słońca, który powlókł długie, piaszczyste wybrzeże różanym blaskiem, drogę zabarwił na czerwono, a pociemniałe jodłami wzgórze zaakcentował przelotną ostrością ołówkowego szkicu. Emilka rozejrzała się po swoim nowym otoczeniu i uznała, że jej się ono podoba. Widziała już duży dom wyzierający bielą ścian spoza welonu wysokich starych drzew. [...] Wzrok Emilki przyciągnął srebrny błysk wody pomiędzy ciemnymi świerkami - to była z pewnością sama Kryształowa Woda. Ponad klonowym laskiem strzelał w niebo spadzisty, złotobiały dach kościoła pobudowanego w dolinie.
Nagle wzrok Emilki padł na przyjazne, serdeczne okienko na strychu, zerkające spoza winorośli wspinającej się wysoko na czubek dachu. Dokładnie nad okienkiem, na opalizującym niebie, połyskiwał księżyc w nowiu - srebrzysty i smukły...

Mała bohaterka tego cyklu powieściowego autorki Ani z Zielonego Wzgórza jest dzieckiem wcześnie osieroconym. Po śmierci ojca rodzina matki zabiera ją na farmę Srebrny Nów, gdzie mają ją wychowywać dwie ciotki - stare panny, nie bardzo wiedzące, jak postępować z wrażliwym dzieckiem.
Emilka poznaje farmę i całą okolicę, idzie do szkoły, zdobywa przyjaciół, a swoje wrażenia spisuje w starannie ukrywanych na strychu listach do ojca. W lisach tych umieszcza swoje kolejne próby poetyckie - pisała wiersze od wczesnego dzieciństwa, a ojciec dobrze rozumiał ten wewnętrzny przymus przelewania uczuć na papier. Ciotka zaś zupełnie tego nie rozumie, Emilka musi wiec walczyć z nią o swoją duchową niezależność.
Tak jak i Ania z Zielonego Wzgórza książka o Emilce zawiera wiele wątków autobiograficznych Lucy Maud Montgomery.

Dalsze losy Emilki ze Srebrnego Nowiu przedstawia książka Emilka dojrzewa.