Śri Aurobindo próbował pogodzić racjonalizm z mistycyzmem, zachodnią naukę ze wschodnią mądrością. Dla niego Bóg – jednocześnie transcendentny i immanentny – ukazuje się człowiekowi przede wszystkim jako Świadomość kosmiczna, przejawiająca się w czasie i przestrzeni. Ponieważ świat jest wynikiem kosmicznej gry, będącej uwikłaniem Ducha w materię, człowiek, dzięki swym niewykorzystanym jeszcze możliwościom, które może uzyskać, praktykując rozmaite odmiany jogi, musi przywrócić w sobie i na Ziemi „życie boskie”. Warunkiem jest wyrzeczenie się wszelkich egoistycznych pragnień. Ta świadoma przemiana powinna doprowadzić do pojawienia się człowieka nowego typu.

Według jego słów:

„Człowiek jest istotą przejściową. Nie jest ostateczny. Krok od człowieka do nadczłowieka jest kolejnym zbliżającym się osiągnięciem w ziemskiej ewolucji. Jest nieunikniony, ponieważ jest jednocześnie intencją wewnętrznego ducha i logiki procesu Natury.”

O Autorze:

ŚRI AUROBINDO (1872-1950) – indyjski filozof, prozaik, autor wielu książek, poeta, krytyk literacki, tłumacz i publicysta. Był bojownikiem na rzecz wyzwolenia Indii spod panowania brytyjskiego i przez kilka lat stał się jednym z jego najważniejszych przywódców, zanim zajął się rozwijaniem własnej wizji i filozofii postępu ludzkości i ewolucji duchowej.