Sięgając po coś opisanego jako reportaż czy biografia, spodziewałam się rzetelnego podejścia do tematu, a nie bajkopisarstwa autorki na temat przebiegu życia codziennego ofiar i ich rodzin (i mam tu na myśli opisy przebiegu dnia dosłownie moment po momencie, podczas których czułam się jakbym słuchała fragmentu powieści) czy też opisywania uczuć ofiar w ostatnich chwilach życia z taką dokładnością, jakby podczas tworzenia książki dorwała tabliczkę ouija i się z tymi ofiarami skontaktowała. W ogóle dużo tu momentów, które brzmią jakby pani Milton chciała napisać sobie powieść, a nie opisać działania seryjnego mordercy.

Trzy gwiazdki za to, że jednak w momentach kiedy autorka trzyma się faktów, wszystko ma sens i jest opisane naprawdę porządnie.

Trigger warning: jeśli ktoś jest wrażliwy na krzywdę dzieci i dość mocno obrazowe opisy przemocy to nie radziłabym sięgać po tę pozycję, bo chwilami w tej kwestii było dosyć hardkorowo.

Sięgając po coś opisanego jako reportaż czy biografia, spodziewałam się rzetelnego podejścia do tematu, a nie bajkopisarstwa autorki na temat przebiegu życia codziennego ofiar i ich rodzin (i mam tu na myśli opisy przebiegu dnia dosłownie moment po momencie, podczas których czułam się jakbym słuchała fragmentu powieści) czy też opisywania uczuć ofiar w ostatnich chwilach...

Jak przeczytałem, że narracja będzie pierwszoosobowa, to już się przestraszyłem, że to będzie coś w stylu "Mengele. Anioł śmierci z Auschwitz" Czornyja :D na szczęście nie... Tu można taką narrację zaakceptować aaale i tak skoro narrator nie jest autorem, to trochę nie rozumiem po co coś takiego wymyślać. Podobnie jak ostatnie zdanie - mocny zabieg ale znowu: skoro narrator nie jest autorem, to co nam to daje?
Ogólnie książkę dobrze mi się czytało, potrafi przykuć uwagę i nie nudzi , dlatego oceniam dość wysoko ale gdyby to nie była powieść tylko reportaż, bez domysłów i wymysłów, to byłoby jeszcze lepiej.

(czytana/słuchana: 4-5.07.2023, Legimi)
4-/5 [7/10]

Jak przeczytałem, że narracja będzie pierwszoosobowa, to już się przestraszyłem, że to będzie coś w stylu "Mengele. Anioł śmierci z Auschwitz" Czornyja :D na szczęście nie... Tu można taką narrację zaakceptować aaale i tak skoro narrator nie jest autorem, to trochę nie rozumiem po co coś takiego wymyślać. Podobnie jak ostatnie zdanie - mocny zabieg ale znowu: skoro narrator...

Znam tą historię,ponieważ ,słuchałam kliku podcastów muszę przyznać,że to co ten człowiek robił jest naprawdę niewiarygodne i niewyobrażalnie.
Aż trudno uwierzyć że to wszystko działo się naprawdę.

Znam tą historię,ponieważ ,słuchałam kliku podcastów muszę przyznać,że to co ten człowiek robił jest naprawdę niewiarygodne i niewyobrażalnie.
Aż trudno uwierzyć że to wszystko działo się naprawdę.

Przerażająca historia, aż trudno uwierzyć że ktoś taki żyję na prawdę. Przeszkadzał mi jednak sposób przedstawienia historii przez autora. Odnosiłem wrażenie, że bardzo rozwleka opowiadaną historię zamiast skupić się na głównym wątku i suchych faktach.

Przerażająca historia, aż trudno uwierzyć że ktoś taki żyję na prawdę. Przeszkadzał mi jednak sposób przedstawienia historii przez autora. Odnosiłem wrażenie, że bardzo rozwleka opowiadaną historię zamiast skupić się na głównym wątku i suchych faktach.

Przerażająca, a jednak mało znana historia seryjnego mordercy Pedro Alfonso Lopeza, który ma na swoim koncie największą liczbę zamordowanych ofiar. Książka ukazuje dzieciństwo mężczyzny, późniejsze życie oraz motywy działania. Zostały też przybliżone postaci niektórych dziewczynek, które miały nieszczęście spotkać na swej drodze Pedro.
Szokujące jest również ekwadorskie prawo i mam nadzieję, że się zmieniło po tylu latach. Zakończenie książki daje do myślenia.

Przerażająca, a jednak mało znana historia seryjnego mordercy Pedro Alfonso Lopeza, który ma na swoim koncie największą liczbę zamordowanych ofiar. Książka ukazuje dzieciństwo mężczyzny, późniejsze życie oraz motywy działania. Zostały też przybliżone postaci niektórych dziewczynek, które miały nieszczęście spotkać na swej drodze Pedro.
Szokujące jest również ekwadorskie...

Aż trudno uwierzyć że taki potwór może się narodzić i zniszyć tak wiele istnień ludzkich. Właściwie bezkarnie bo cóż to jest 16 lat za 100 małych dziewczynek. Z jednej strony książka bardzo interesująca, z drugiej strony trochę za dużo przeskoków w narracji. Zakończenie zaskakujące, choć nie chodzi w nim o losy bestii.

Aż trudno uwierzyć że taki potwór może się narodzić i zniszyć tak wiele istnień ludzkich. Właściwie bezkarnie bo cóż to jest 16 lat za 100 małych dziewczynek. Z jednej strony książka bardzo interesująca, z drugiej strony trochę za dużo przeskoków w narracji. Zakończenie zaskakujące, choć nie chodzi w nim o losy bestii.

To nie jest historia mordercy, ani jego ofiar. To jest książka, która autor napisał tylko dlatego by usprawiedliwić siebie w swoich własnych oczach.
Opisy zdarzeń są fabularyzowane, prawie zero czystych faktów. Mało merytoryczna. Bardzo często powtarzane są te same zdania, Nawet w czasie rozmowy z mordercą, autor skupiał się wyłącznie na swoich emocjach.
Jedna z gorszych książek tego typu.

To nie jest historia mordercy, ani jego ofiar. To jest książka, która autor napisał tylko dlatego by usprawiedliwić siebie w swoich własnych oczach.
Opisy zdarzeń są fabularyzowane, prawie zero czystych faktów. Mało merytoryczna. Bardzo często powtarzane są te same zdania, Nawet w czasie rozmowy z mordercą, autor skupiał się wyłącznie na swoich emocjach.
Jedna z gorszych...

Książka króciutka.
Można ją znaleźć pośród reportaży i/lub biografii.
Autorka opisuje historię Pedro Alonso Lópeza seryjnego gwałciciela i mordercy.
Znany później jako Potwór z Andów, Pedro grasował w latach 70 XX wieku na terenie Kolumbii, Peru i Ekwadoru, a jego ofiarami padały małe dziewczynki. Dokładna liczba jego ofiar nie jest znana, jednak szacuje się, m.in. w oparciu o zeznania samego Lópeza, że mógł zamordować nawet ponad 310 dzieci.
Książka bazuje na artykułach Rona Laytnera, który w 1980 r. przeprowadził wywiad z Pedrem odsiadującym wyrok w ekwadorskim więzieniu.
Jak na tak krótką książkę, zawarto w niej spory kawałek życia mordercy. Od jego dzieciństwa, przez dorastanie na ulicy, działalność przestępczą, aż do wyjścia z więzienia.
I byłaby to naprawdę fascynująca lektura, ale mam do niej jeden zarzut, który całkowicie odebrał mi przyjemność czytania (o ile w przypadku takiej literatury można w ogóle mówić o przyjemności). Mianowicie domysły, czy raczej wymysły osoby, która to pisała. Póki przedstawiano fakty, lektura była niezmiernie ciekawa, ale są momenty, opisujące odczucia i myśli mordowanych dziewczynek. Te chwile tuż przed śmiercią lub przed porwaniem, myśli kłębiące się im w głowach, to nic innego jak fikcja literacka, która bardzo kole w oczy.
Szokujące zakończenie odratowało troszkę nadwątloną opinię, jednak z perspektywy czasu mam wątpliwości, czy nie oceniłam tej książki zbyt wysoko. Niemniej uważam, że warto jej poświęcić nieco czasu, z uwagi choćby na te fragmenty, gdzie są opisane suche fakty.

Książka króciutka.
Można ją znaleźć pośród reportaży i/lub biografii.
Autorka opisuje historię Pedro Alonso Lópeza seryjnego gwałciciela i mordercy.
Znany później jako Potwór z Andów, Pedro grasował w latach 70 XX wieku na terenie Kolumbii, Peru i Ekwadoru, a jego ofiarami padały małe dziewczynki. Dokładna liczba jego ofiar nie jest znana, jednak szacuje się, m.in. w...

Wstrząsająca lektura. Wyjątkowo obrzydliwy morderca a końcówka książki dobija. Nie polecam wrażliwym osobom.

Wstrząsająca lektura. Wyjątkowo obrzydliwy morderca a końcówka książki dobija. Nie polecam wrażliwym osobom.

To była całkiem dziwna przygoda. Fabulorazywana historia wielkiego zwyrodnialca. Któż ich nie lubi? W dodatku z nutką humoru? Lektura sprawiła mi przyjemność.

To była całkiem dziwna przygoda. Fabulorazywana historia wielkiego zwyrodnialca. Któż ich nie lubi? W dodatku z nutką humoru? Lektura sprawiła mi przyjemność.