Motyw reverse harem oraz paranormal. Lekka, typowo niewymagająca książka.
Sam pomysł jest ciekawy, odzwyczaiłem się od motywu paranormal w książkach. Jest to typowa literatura amerykańska, gdzie jest trochę smutnych scen, ale w większości opiera się to na paranormalnej tajemnicy w tle. Jak dla mnie potrzebowałam czegoś takiego na te chwile.
To dosłownie 3-4 godziny na książkę, wiec czyta się szybko. Pierwsza cześć serii, wiec zbyt dużo się nie rozwikłali. Za to uwielbiam Ruina i jestem ciekawa co będzie dalej.

Motyw reverse harem oraz paranormal. Lekka, typowo niewymagająca książka.
Sam pomysł jest ciekawy, odzwyczaiłem się od motywu paranormal w książkach. Jest to typowa literatura amerykańska, gdzie jest trochę smutnych scen, ale w większości opiera się to na paranormalnej tajemnicy w tle. Jak dla mnie potrzebowałam czegoś takiego na te chwile.
To dosłownie 3-4 godziny na...

Zbyt dużo elementów w tej książce nie trzyma się całości. Główna bohaterka cały czas twierdzi, iż nie ma pojęcia, dlaczego spędziła 7 lat w psychiatryku... aż tu nagle (niemal) na końcu przypomina sobie, iż owszem, wie, co się stało i już wiele razy słyszała od lekarzy i terapeutów o swoim "epizodzie", ale zwyczajnie nie zwróciła na to uwagi... Co? Słucham? Kto to pisał? Poza tym dziewczęciu przeszkadza każda oznaka brutalności i nie pozwala swoim "przyjaciołom" używać przemocy wobec swoich prześladowców, ale jednocześnie... no przecież oni podobno zabili 4 osoby, których ciała opętali i to jej w ogóle nie przeszkadza?

Ciekawe było 50 pierwszych stron i 20 ostatnich. Książka wymaga dopracowania, bo w obecnym stanie nie nadaje się do czytania.

Zbyt dużo elementów w tej książce nie trzyma się całości. Główna bohaterka cały czas twierdzi, iż nie ma pojęcia, dlaczego spędziła 7 lat w psychiatryku... aż tu nagle (niemal) na końcu przypomina sobie, iż owszem, wie, co się stało i już wiele razy słyszała od lekarzy i terapeutów o swoim "epizodzie", ale zwyczajnie nie zwróciła na to uwagi... Co? Słucham? Kto to pisał?...