Po traumatycznym zakończeniu poprzedniego tomu, długo nie mogłam zebrać się aby rozpocząć nową.
Początki tej części również były trudne. Serie niepowodzeń głównych bohaterów były przytłaczające i zniechęcały mnie do czytania.
Jak dotąd jest to najgorsza część. Bardzo mnie wymęczyła.
Odnoszę również niemiłe wrażenie, że pomimo, iż bliźniaczki bardzo zżyły się z dziedzicami, to dalej wraca problem kto zasiądzie na tronie... Na tym etapie już dawno powinni zawiązać sojusz i podzielić się przyszłą władzą. Nie wyobrażam sobie aby mieli wrócić do stosunków z początku serii- to nie miałoby sensu.
Oczywiście dalej będę czytać aby zabić niesmak spowodowany tym tomem :P

Po traumatycznym zakończeniu poprzedniego tomu, długo nie mogłam zebrać się aby rozpocząć nową.
Początki tej części również były trudne. Serie niepowodzeń głównych bohaterów były przytłaczające i zniechęcały mnie do czytania.
Jak dotąd jest to najgorsza część. Bardzo mnie wymęczyła.
Odnoszę również niemiłe wrażenie, że pomimo, iż bliźniaczki bardzo zżyły się z...

Co? Co? Czemu te okropne autorki nie dadzą w końcu spokoju tym biednym bohaterom i nie pozwolą im żyć długo i szczęśliwie? Rozbijają jedną zakochaną parę za drugą, a potem jeszcze dokładają wątek Xaviera? No nie... To mi się nie podoba! Bliźniaczki i Dziedzice razem wymiatają, więc poproszę więcej akcji w ich wspólnym wykonaniu!

Co? Co? Czemu te okropne autorki nie dadzą w końcu spokoju tym biednym bohaterom i nie pozwolą im żyć długo i szczęśliwie? Rozbijają jedną zakochaną parę za drugą, a potem jeszcze dokładają wątek Xaviera? No nie... To mi się nie podoba! Bliźniaczki i Dziedzice razem wymiatają, więc poproszę więcej akcji w ich wspólnym wykonaniu!