Greatest book I have ever read in my enitre life.

Greatest book I have ever read in my enitre life.

Bardzo mnie ciekawi, jak tłumacz/ka poradzi sobie z tą częścią
Sama autorka powiedziała, że to pamiętnik z jej ataków schizofrenii i jest on obrazowy, plus jest tu więcej nawiązań biblijnych, niż w pierwszej części, bez pojęć boga, zmartwychwstania i świętych, całość będzie niezrozumiała
Przez dwa lata była to moja ulubiona książka którą przeczytałam w swym 40 letnim życiu, lecz doczekała się detronizacji
Solidny gore, konkretna herezja, ładnie oddany proces utracenia wiary i dojrzewania.

Bardzo mnie ciekawi, jak tłumacz/ka poradzi sobie z tą częścią
Sama autorka powiedziała, że to pamiętnik z jej ataków schizofrenii i jest on obrazowy, plus jest tu więcej nawiązań biblijnych, niż w pierwszej części, bez pojęć boga, zmartwychwstania i świętych, całość będzie niezrozumiała
Przez dwa lata była to moja ulubiona książka którą przeczytałam w swym 40 letnim życiu,...

Żeby przeczytać pierwszą połowę tej książki trzeba się zmusić do każdego przewrócenia kartki - autorka nie ułatwia czytelnikowi absolutnie niczego, a zawiła fabuła i nielinearna struktura przyprawiają o ból głowy. Ale kulminacyjny pay-off był tego wszystkiego wart. Niesamowita seria.

Żeby przeczytać pierwszą połowę tej książki trzeba się zmusić do każdego przewrócenia kartki - autorka nie ułatwia czytelnikowi absolutnie niczego, a zawiła fabuła i nielinearna struktura przyprawiają o ból głowy. Ale kulminacyjny pay-off był tego wszystkiego wart. Niesamowita seria.

Hm, zupełnie inna niż pierwsza część z Gideonem. Język Gideona był łatwiejszy, więcej dowcipu, czytało się szybciutko i był to tom bezwysiłkowo wciągający w fabułę i świat. Ta druga część jest natomiast strasznie wymagająca dla czytelnika. Nie dość, że język toporniejszy, to już tak nie płynie, do tego szarpana fabuła, skoki w czasie, strasznie skomplikowane zwroty akcji, więc się trochę męczyłam i nie mogłam wciągnąc, ale.. im dalej, tym może jaśniej a może po prostu spieszysz, żeby zrozumieć; i jak się rzeczywiście przebrnie przez tę przekomplikowaną książkę, to okazuje się całkiem ciekawa ;) Na pewno jest przekomplikowana, ale jak się potem poczyta trochę reddita (polecam, bo sporo rzeczy może umknąć),to można to złożyć w ciekawą całość. Wytrwałym fanom można polecić ;)

Hm, zupełnie inna niż pierwsza część z Gideonem. Język Gideona był łatwiejszy, więcej dowcipu, czytało się szybciutko i był to tom bezwysiłkowo wciągający w fabułę i świat. Ta druga część jest natomiast strasznie wymagająca dla czytelnika. Nie dość, że język toporniejszy, to już tak nie płynie, do tego szarpana fabuła, skoki w czasie, strasznie skomplikowane zwroty akcji,...

Zupełnie inna niż pierwszy tom. Poszatkowana narracja i zaprzeczająca temu, co wiemy, fabuła sprawiają, że to od początku jedna wielka łamigłówka, którą trzeba metodycznie rozwiązywać w miarę czytania. Trochę szkoda, że niemal wszystkiego o świecie musimy się dowiadywać z ekspozycji, ale z drugiej strony wszystko ma drugie dno. Trochę mi złamała serce ta część, ale i tak jest cudowna. Na pewno najciekawszy i najbardziej oryginalny drugi tom jaki kiedykolwiek czytałam.

Zupełnie inna niż pierwszy tom. Poszatkowana narracja i zaprzeczająca temu, co wiemy, fabuła sprawiają, że to od początku jedna wielka łamigłówka, którą trzeba metodycznie rozwiązywać w miarę czytania. Trochę szkoda, że niemal wszystkiego o świecie musimy się dowiadywać z ekspozycji, ale z drugiej strony wszystko ma drugie dno. Trochę mi złamała serce ta część, ale i tak...