Napaliłam się na tę serię jak szczerbaty na suchary, a tu takie rozczarowanie!

Dzieciaki uwielbiają oglądać serial o trojaczkach z Paryża. Są psotni, mają nietypowe pomysły i nie sposób się z nimi nudzić. Tego samego oczekiwałam po książce, w dodatku będącej komiksem. Ładnie zilustrowana i w ogóle, ale to nie jest żadna historia! Myślałam, że będzie to jakiś dzień z życia trojaczków, zabawnie opowiedziany i że pośmiejemy się z dzieciakami, a tu takie zaskoczenie, bo książka okazała się po prostu zbiorem scenek/żartów sytuacyjnych bez żadnej większej treści ani ładu i składu. Na każdej stronie jedna zabawna scenka (przynajmniej w założeniu chyba miała być zabawna, bo spora część nie była) i to tyle. Żadnej historii. Nuda, że szkoda się więcej rozpisywać.

Nie polecam, już żałuję, że kupiłam od razu dwie części, bo pewnie w drugiej będzie to samo. Cztery gwiazdki za ładne grafiki i chyba z sentymentu do serialu.

"- Gdzie idziesz? Dlaczego jesteś ubrana na czarno?
- Będziemy grzebać starego przyjaciela.
- To masz, mamo! Weź moją łopatkę! Weź moją łopatkę!"

Napaliłam się na tę serię jak szczerbaty na suchary, a tu takie rozczarowanie!

Dzieciaki uwielbiają oglądać serial o trojaczkach z Paryża. Są psotni, mają nietypowe pomysły i nie sposób się z nimi nudzić. Tego samego oczekiwałam po książce, w dodatku będącej komiksem. Ładnie zilustrowana i w ogóle, ale to nie jest żadna historia! Myślałam, że będzie to jakiś dzień z życia...