Aptekarz w getcie krakowskim

Historia koncentruje się na losach bohatera w czasie istnienia krakowskiego getta (lata 1941-1943) i opowiada o szlachetnej postawie człowieka ratującego Żydów przed śmiercią z rąk hitlerowców.

Apteka Pankiewicza nie tylko zaopatrywała getto w lekarstwa. Od początku istnienia było to wyjątkowe miejsce. Żydzi spotykali się tam, żeby zdobyć wiadomości spoza getta i utrzymywać kontakty z ludnością z „aryjskiej” strony miasta. Personel apteki stał się łącznikiem między tymi dwoma światami. W aptece wykonywane były m.in. odczynniki potrzebne do odbarwiania siwych włosów i leki usypiające dla dzieci przed ucieczką z getta. Tu zostawiano listy i paczki dla osób mieszkających po stronie „aryjskiej”, jak również odbierano od nich wiadomości i przesyłki.
Tadeusz Pankiewicz pracował i mieszkał przez dwa lata w krakowskim getcie. Był naocznym świadkiem wszystkich etapów jego istnienia, od zamknięcia bram i pierwszych szykan wobec ludności żydowskiej, poprzez coraz okrutniej przeprowadzane wysiedlenia, aż po jego zupełną likwidację. Swoje wojenne wspomnienia opisał w książce pt. "Apteka w getcie krakowskim", która pierwsze wydanie miała już w 1947 r. W 2012 r. stała się ona podstawą do narysowania komiksu "Aptekarz w getcie krakowskim".

Jego autorem jest Tomasz Bereźnicki, krakowski rysownik, malarz i grafik, laureat wielu konkursów komiksowych, trzykrotnie uhonorowany za prace na temat powstania warszawskiego.
Ideą publikacji jest popularyzacja wiedzy na temat Tadeusza Pankiewicza i jego etycznej postawy w czasach zagrożenia. Jest to wydawnictwo popularne, w pełnym kolorze, narysowane w realistycznym stylu i charakterystyczną oryginalną kreską.