4/10 – MOŻE BYĆ

Spider-Zabójca czeka na zbliżająca się egzekucję w celi śmierci więzienia Raft. Na prośbę burmistrza J. Jonaha Jamesona Spider-Man ma dopilnować, aby wykonanie wyroku przebiegło bez żadnych zakłóceń. Niestety jak to zwykle bywa w takich sytuacjach, nie wszystko idzie lekko, łatwo i przyjemnie. Spider-Zabójca ucieka, uwalniając przy okazji kilku złoczyńców, których to Człowiek-Pająk potraktował ostatnio w bardzo brutalny sposób. Teraz Pajęczak po raz kolejny będzie musiał stawić czoła swoim wrogom, którzy w dodatku są wkurzeni oraz żądni zemsty jak nigdy dotąd. Ponadto Spider-Man postanawia zburzyć Shadowland i ostatecznie rozprawić się z Hobgoblinem.

Kolejny tom „The Superior Spider-Mana” utwierdza mnie w przekonaniu, iż obecna wersja Człowieka-Pająka to jednak nie jest moja bajka. Coraz bardziej tęsknię za starym, poczciwym Pajęczakiem, który do walki z łotrami nie potrzebował całej masy gadżetów i mimo, że sypał na lewo i prawo strasznymi sucharami, to nie był nawet w dziesięciu procentach tak irytujący jak obecny nosiciel jego ciała. Największe zarzuty jakie mam w stosunku do tej serii tyczą się właściwie trzech elementów: zbyt dużej ilości technologii rodem ze słabego science-fiction, drażniącemu głównemu bohaterowi i jego marnym wrogom (powierzchownie przedstawionym pustakom o niezrozumiałych motywacjach) oraz nie do końca odpowiadającemu mi klimatowi produkcji z założenia przeznaczonej raczej dla nastolatków. Sama historia nie jest jakoś specjalnie porywająca, zarówno wątek ze Spider-Zabójcą jak i ten z Hobgoblinem nie wywołują wielkich emocji. Również tocząca się gdzieś w tle intryga za którą stoi Green Goblin sprawia wrażenie naciąganej, a jej rozwój nie wzbudza we mnie większego zainteresowania. Ilustracje do czwartego tomu „The Superior Spider-Mana” są nawet nienajgorsze, co prawda Giuseppe Camuncoli to zwykły średniak, ale już cartoonowa kreska Humberto Ramosa ma w sobie coś urzekającego, a po za tym idealnie pasuje do wspomnianego klimatu tej serii… szkoda jedynie, że ten akurat totalnie mi nie podchodzi.

Ostatecznie dochodzę do wniosku, że mimo iż mam spory sentyment do postaci Spider-Mana, to nie jestem fanem wersji zaproponowanej mi przez Dana Slotta. Eksperyment, który początkowo oceniałem jako nader obiecujący, moim zdaniem po prostu się nie powiódł i czas go już zakończyć. Oczekuję rychłego powrotu Petera Parkera, a Octopus niech pozostanie Octopusem. Niestety nie polecam.

4/10 – MOŻE BYĆ

Spider-Zabójca czeka na zbliżająca się egzekucję w celi śmierci więzienia Raft. Na prośbę burmistrza J. Jonaha Jamesona Spider-Man ma dopilnować, aby wykonanie wyroku przebiegło bez żadnych zakłóceń. Niestety jak to zwykle bywa w takich sytuacjach, nie wszystko idzie lekko, łatwo i przyjemnie. Spider-Zabójca ucieka, uwalniając przy okazji kilku złoczyńców,...