Rodzaj dokumentu z wydarzenia i zarazem dokument epoki ukazujący rolę sportu w nazizmie - jako narzędzia służącego polityce i obronności kraju poprzez kształtowanie woli walki i wzmacnianie fizycznej sprawności jednostek oraz doskonalenie ich umiejętności współdziałania w sportach zespołowych.
Niemieckie Święto Gimnastyki i Sportu we Wrocławiu 1938 ukazane zostało jako kulminacja ponad stuletniego procesu rozwoju niemieckiego sportu, za którego początek uznano założenie w 1813 we Wrocławiu Niemieckiego Związku Gimnastycznego (Deutscher Turnverein) przez Friedricha Ludwiga Jahna. Ćwiczenia i związki gimnastyczne rozwijane przez Jahna miały w założeniu przygotowywać mężczyzn do walki z Napoleonem, co może przypominać cele powstających 100 lat później organizacji polskiego czy czeskiego "Sokoła".
Teksty opowiadające o kolejnych wydarzeniach spartakiady zredagował Artur Keser. Poprzedzone są one słowem wstępnym ministra spraw wewnętrznych Rzeszy Fricka ("nacjonalizm zjednoczył w sporcie wszystkich Niemców ze wszystkich zakątków świata"), szefa zrzeszenia organizacji sportowych Rzeszy (Nationalsozialistischer Reichsbund für Leibesübungen utworzony w 1936) von Tschammera ("święto wrocławskie to nie nagromadzenie 61 konkurencji sportowych, lecz przemyślane wydarzenie sportowo-polityczne, zaś książka - aktualny dokument treści politycznych, folkistowskich, kulturalnych i sportowych w nim zawartych") i referenta prasowego tegoż zrzeszenia, Wernera Gärtnera ("Od Jahna do Hitlera": sport ma wzmacniać siłę rasy i narodu, ich obronność i tradycje; sport nie jest prywatną sprawą ćwiczącego, lecz ma być częścią państwowego, nacjonalistycznego programu wychowania fizycznego i politycznego"), a także przemówienie Hitlera z 15. Święta Sportu w Stuttgarcie 1933, w którym sformułował on zadania sportu w państwie narodowo-socjalistycznym ("nie filozofowie będą bronić kraju, lecz silni mężczyźni", "należy przywrócić równowagę między ciałem i umysłem - jak w antyku, inaczej również duch upada, gdy ludzie zaniedbują ciało, a dochodzi nawet do tego, że pogardzają pracą fizyczną").
Kolejne rozdziały to:
- Pięć lat z niemieckiej historii sportu (1933-1938) - o pracy szefa sportu Rzeszy
- Tak spełnia się posłanie Jahna
- Dzień sportowców
- Dzień drużyn
- Dzień stowarzyszeń
- Dzień związku
- Dzień wodza
- Lista zwycięzców z podziałem na konkurencje (także związane ze sztuką: piśmiennictwo, budownictwo, malarstwo itp. dla sportu lub o tematyce sportowej).
Wykorzystano także cytaty z przemówień Henleina {"jako Niemcy mieszkający w innych krajach oddajemy państwu, co należy do państwa, ale narodowi to, co jest narodowe"; "wielkość i szczęście Wielkich Niemiec to wielkość i szczęście narodu niemieckiego, ale to też szczęście całej Europy i wszystkich jej narodów") i Goebbelsa ("dziesiątki tysięcy Niemców z zagranicy przyjechało do Niemiec - często po raz pierwszy w życiu - na to święto i są teraz ze swego kraju dumni, a jeszcze 10 lat wcześniej się za jego stan musieli wstydzić").
W wydarzeniu wzięło udział 35.000 sportowców...
Publikacja zawiera 94 zdjęcia różnych agencji prasowych i fotografów niemieckich.

Książka aż ocieka nad wyraz spójną, a jakże, ideologią i namolną propagandą. To jeszcze jeden powód, by sport na usługach jakiejkolwiek ideologii czy pieniędzy uznać za nadużycie wobec idei sportu. Odrzucam jakąkolwiek formę grupowej rywalizacji - narodowej, klubowej, partyjnej czy wojskowej. To tylko wykoślawia jego cel, jakim są wyłącznie ruch, sprawność i zdrowie.

Rodzaj dokumentu z wydarzenia i zarazem dokument epoki ukazujący rolę sportu w nazizmie - jako narzędzia służącego polityce i obronności kraju poprzez kształtowanie woli walki i wzmacnianie fizycznej sprawności jednostek oraz doskonalenie ich umiejętności współdziałania w sportach zespołowych.
Niemieckie Święto Gimnastyki i Sportu we Wrocławiu 1938 ukazane zostało jako...