Myślę, że przez dojmujący smutek. Haśka bardzo pragnęła żyć, ale przez chorobę serca nie mogła. Sylvia podobnie: chciała żyć, pragnęła oddać się sztuce, niemniej doświadczyła tak wiele, że nie była w stanie. 

Myślę, że przez dojmujący smutek. Haśka bardzo pragnęła żyć, ale przez chorobę serca nie mogła. Sylvia podobnie: chciała żyć, pragnęła oddać się sztuce, niemniej doświadczyła tak wiele, że nie była w stanie. 

Wszyscy tacy sami. Mają to samo, myślą tak samo, pragną tego samego. Unifikacja od formy. Na szczęście ludzie to nie ciastka. 

Wszyscy tacy sami. Mają to samo, myślą tak samo, pragną tego samego. Unifikacja od formy. Na szczęście ludzie to nie ciastka. 

Wywodzimy się z jednego gatunku, wiec nic dziwnego, że w większości nasze potrzeby są zbieżne. Jesteśmy przystosowani do życia w grupach. Przecież jeśli społeczeństwo jest dla kogoś zbyt wielkim obciążeniem, zawsze może się odseparować. Moja ciotka, która ma ciężki charakter mieszka w  polu kilometr za wsią. Z nikim nie utrzymuje kontaktów, żyje sama (wujek zmarł). Nikt w nią nie rzuca kamieniami, nikt nie ubliża. Ludzie uszanowali jej odmienność i się trzymają z daleka. 

Wywodzimy się z jednego gatunku, wiec nic dziwnego, że w większości nasze potrzeby są zbieżne. Jesteśmy przystosowani do życia w grupach. Przecież jeśli społeczeństwo jest dla kogoś zbyt wielkim obciążeniem, zawsze może się odseparować. Moja ciotka, która ma ciężki charakter mieszka w  polu kilometr za wsią. Z nikim nie utrzymuje kontaktów, żyje sama (wujek zmarł). Nikt w...

Piszesz o tym indywidualiźmie jakby to była kwestia wyboru, podczas gdy niekoniecznie jest. Niektórzy nie potrafią inaczej, jeśli pragną zachować swoją wewnętrzną integralność. Oczywiście, że łatwiej płynąć z masą niż pod prąd, jednak taka ścieżka nie jest dla każdego i czasem odbywa się też to zbyt dużym kosztem nas samych (podążanie z masą). 
W kwestii samobójstw, o których wspominasz w pierwszej swojej wypowiedzi uważam że bardzo upraszczasz. Bywa, że na taki krok, o zakończeniu swojego życia wpłwa wiele czynników i niekoniecznie musi być to obrana ścieżka życiowa. Bycie pod prąd nie musi się też koniecznie wiązać z samotnością. Powiem więcej, jeśli ktoś zawsze podąża za masą, a myślę, że odbywa się to nie rzadko bezrefleksyjnie to również może być na dłuższą mętę niekorzystne dla danej osoby.

Piszesz o tym indywidualiźmie jakby to była kwestia wyboru, podczas gdy niekoniecznie jest. Niektórzy nie potrafią inaczej, jeśli pragną zachować swoją wewnętrzną integralność. Oczywiście, że łatwiej płynąć z masą niż pod prąd, jednak taka ścieżka nie jest dla każdego i czasem odbywa się też to zbyt dużym kosztem nas samych (podążanie z masą). 
W kwestii samobójstw, o...

@Outsider każda decyzja, która podejmujemy wiąże się z kosztem alternatywnym. Ja nie mogę komuś mówić, co ma wybrać. Piszę tylko, że nie można być tak naiwnym i wierzyć, że się zje ciastko i będzie miało ciastko. 
Problemy z indywidualnością tak naprawdę zaczynaja się w momencie, kiedy próbują przymuszać innych do zaakceptowania ich wyborów.  Przecież mormoni, czy tam amisze też są indywidualistami, a jakoś nie ma na nich nagonki. Wszyscy wiedza, że oni są i nikomu to nie przeszkadza. Przyczyna jest prosta. Amisze nie tyranizują wszystkich dookoła żądając, żeby żyli bez prądu. 

@Outsider każda decyzja, która podejmujemy wiąże się z kosztem alternatywnym. Ja nie mogę komuś mówić, co ma wybrać. Piszę tylko, że nie można być tak naiwnym i wierzyć, że się zje ciastko i będzie miało ciastko. 
Problemy z indywidualnością tak naprawdę zaczynaja się w momencie, kiedy próbują przymuszać innych do zaakceptowania ich wyborów.  Przecież mormoni, czy tam...

Pamiętam kiedy poszedłem do szkoły średniej. Na pierwszym zebraniu moja wychowawczyni poprosiła Ojca na stronę i powiedziała: "Pański syn do indywidualista... my tutaj nie lubimy indywidualistów"  😈

@Cleopatrapl zgadzam się z Tobą - za indywidualizm się zawsze płaci. Ale problemy wynikają raczej z manifestacji tego indywidualizmu niż z niego samego. Dzisiaj ta manifestacja przybiera formy wręcz ekshibicjonizmu.

Jesteśmy do siebie podobni ale też bardzo się od siebie różnimy: inaczej wyglądamy, różnimy się inteligencją, wiedzą, zdolnościami, zainteresowaniami... ale wciąż znajdujemy do siebie podobnych. I przecież to jest fajne, kiedy spotkamy bratnią duszę, kogoś kto nas rozumie bo czuje podobnie.

Warto się zastanowić czy chce się manifestować ten swój "indywidualizm".

Pamiętam kiedy poszedłem do szkoły średniej. Na pierwszym zebraniu moja wychowawczyni poprosiła Ojca na stronę i powiedziała: "Pański syn do indywidualista... my tutaj nie lubimy indywidualistów"  😈

@Cleopatrapl zgadzam się z Tobą - za indywidualizm się zawsze płaci. Ale problemy wynikają raczej z manifestacji tego indywidualizmu niż z niego samego. Dzisiaj ta manifestacja...

@Lis Gracki całkowicie się z Tobą zgadzam i to samo napisałam powyżej. My dzisiaj żyjemy anonimowo. Ludzie nie znają swoich sąsiadów, więc, żeby zwrócili na ciebie uwagę musisz się naprawdę postarać. I tak właśnie robią indywidualiści w większości przypadków. Oni chcą być zauważani i nie cofną się przed niczym, żeby to osiągnąć. Nie mówiąc o tym, że narzekają na społeczeństwo jakie jest zacofane i konserwatywne. Jakie jest głupie i nic nie rozumie, ale jednocześnie pragną społecznej akceptacji. Jak dla mnie trzeba się zdecydować, albo ludzie są be i wypisuje die z tego cyrku i żyje sobie samotnie ewentualnie z podobnymi sobie albo jednak nie są ludzie tacy  źli i chce należeć do tej grupy, ale wtedy trzeba się dostosować. 

@Lis Gracki całkowicie się z Tobą zgadzam i to samo napisałam powyżej. My dzisiaj żyjemy anonimowo. Ludzie nie znają swoich sąsiadów, więc, żeby zwrócili na ciebie uwagę musisz się naprawdę postarać. I tak właśnie robią indywidualiści w większości przypadków. Oni chcą być zauważani i nie cofną się przed niczym, żeby to osiągnąć. Nie mówiąc o tym, że narzekają na...