Sądzę, że chodzi o to, by dziewczynki czytały książki z bohaterkami (płci żeńskiej), które są aktywne, realizują marzenia, również te tradycyjnie przypisywane chłopakom. Rzeczywiście, określenie "książki dla dziewczynek" jest słabe, nie tylko z tych względów, o których napisałeś, ale również dlatego, że nie ma przecież przeszkód, aby chłopaki czytaly o dziewczynach. A raczej odwrotnie, powinni czytać. Tak jak dziewczynki powinny czytać książki z chłopięcymi bohaterami. 
A co do Ani z Zielonego Wzgórza, to czytałam dawno, ale nie zachwyciła. Zapamiętałem tylko, ze wzdychała do tego Gilberta i odniosła życiowy sikces, gdy wyszła za mąż i miała z nim dzieci. Trochę mało, jak na dziewczynkę, ktora była na początku powieści. 

Sądzę, że chodzi o to, by dziewczynki czytały książki z bohaterkami (płci żeńskiej), które są aktywne, realizują marzenia, również te tradycyjnie przypisywane chłopakom. Rzeczywiście, określenie "książki dla dziewczynek" jest słabe, nie tylko z tych względów, o których napisałeś, ale również dlatego, że nie ma przecież przeszkód, aby chłopaki czytaly o dziewczynach. A...

Chyba jednak niepotrzebnie się unosisz. To zestaw książek ze specjalną dawką poczucia sprawstwa i własnej wartości, których czasem próżno szukać w tzw. uniwersalnej (czytaj wybitnie męskocentrycznej) literaturze. Teraz na szczęście jest sporo pozycji dla dzieci obojga płci, które pozwalają im się identyfikować z określonym bohaterem bez poczucia, że dziewczynki mają gorzej, bo czegoś im tam nie wolno.

Chyba jednak niepotrzebnie się unosisz. To zestaw książek ze specjalną dawką poczucia sprawstwa i własnej wartości, których czasem próżno szukać w tzw. uniwersalnej (czytaj wybitnie męskocentrycznej) literaturze. Teraz na szczęście jest sporo pozycji dla dzieci obojga płci, które pozwalają im się identyfikować z określonym bohaterem bez poczucia, że dziewczynki mają gorzej,...

Nie rozumiem. To żeby się identyfikować z bohaterem to musi on być tej samej płci (czemu akurat ten podział?) Chłopcy mają czytać o Einsteinie, a dziewczyny o Curie-Skłodowskiej? W ogóle cóż to za pomysł, by w ogóle się identyfikować? Zamyka mi to drogę do czytania o elfach, wróżkach, mordercach, nazistach, komunistach i nie wiem, Hawkingu, bo wszyscy są różni ode mnie. Sednem czytania książek jest właśnie poznawanie historii innych od nas ludzi (i nieludzi), bo gdyby iść w to utożsamienie, to czytać należałoby tylko własne wypracowania pod tytułem  "moje ostatnie wakacje".

Nie rozumiem. To żeby się identyfikować z bohaterem to musi on być tej samej płci (czemu akurat ten podział?) Chłopcy mają czytać o Einsteinie, a dziewczyny o Curie-Skłodowskiej? W ogóle cóż to za pomysł, by w ogóle się identyfikować? Zamyka mi to drogę do czytania o elfach, wróżkach, mordercach, nazistach, komunistach i nie wiem, Hawkingu, bo wszyscy są różni ode mnie....

Ale wiesz, że dzieci czytają inaczej niż dorośli? Czy tak jakby Ci to umknęło w tym zacietrzewieniu?

Ale wiesz, że dzieci czytają inaczej niż dorośli? Czy tak jakby Ci to umknęło w tym zacietrzewieniu?

Zdradzę CI sekret: byłem dzieckiem. Nic się nie zmieniło w czytaniu. Jak czytałem o psie, który jeździł koleją to nie czułem się psem, a teraz też nie czuje się wiedźminem. Moja córka też nie czuje się Koszmarnym Karolkiem. Normalni ludzie tak mają; wiedzą kim są.
Wiesz o tym, czy umknęło w wybuchu seksizmu?  

Zdradzę CI sekret: byłem dzieckiem. Nic się nie zmieniło w czytaniu. Jak czytałem o psie, który jeździł koleją to nie czułem się psem, a teraz też nie czuje się wiedźminem. Moja córka też nie czuje się Koszmarnym Karolkiem. Normalni ludzie tak mają; wiedzą kim są.
Wiesz o tym, czy umknęło w wybuchu seksizmu?  

No z psem to się dzieci nie identyfikują, bo dość wcześnie orientują się, że zwierzak to nie to samo, co człowiek. Ale jeżeli czytają lub słuchają o dzieciach, to chętniej o własnej płci (lub o bohaterach obojga płci). Szczególnie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. 
Co nie zmienia faktu, że należy zachęcać dzieci do czytania o różnych bohaterach. Ale kurna coś chyba jest takiego w genach, że małe dziewczynki wolą baletnice albo księżniczki a mali chłopcy - strażaków. Wszystkie znane mi dzieci tak miały lub jeszcze mają. Mój syn jakoś nigdy nie brał do ręki lalek mojej córki. Chociaż ani mu nie zabranialiśmy ani go nie zachęcaliśmy. 
Być może podłapują te upodobania już w żłobku albo w piaskownicy od rówieśników... 

No z psem to się dzieci nie identyfikują, bo dość wcześnie orientują się, że zwierzak to nie to samo, co człowiek. Ale jeżeli czytają lub słuchają o dzieciach, to chętniej o własnej płci (lub o bohaterach obojga płci). Szczególnie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. 
Co nie zmienia faktu, że należy zachęcać dzieci do czytania o różnych bohaterach. Ale kurna coś...

A z ciekawości: pytałeś kiedyś córkę, czy chciałaby się tak zachowywać jak Karolek? (o ile on faktycznie jest koszmarny, bo nie znam tych książek). Ciekawa jestem, czy ona uważa, że chłopcy mogą brykać, a dziewczynkom nie wypada? Bo takie jest wciąż przekonanie wielu osób (oczywiście, raczej starszego pokolenia) i ciekawe, czy książki jakoś to wzmacniają. Założenie tych wszystkich serii o buntowniczkach czy innych kobietach, które zmieniły świat jest właśnie takie, żeby dziewczynkom uświadamiać, że nie musza grzecznie siedzieć na krzesełku w białej sukience podczas gdy chłopaki łażą po drzewach. 
Kto z was nie słyszał np. nauczycielki, która zwracała uwagę na niegrzeczne zachowanie i używała argumentu, że dziewczynka, a taka niegrzeczna?  

A z ciekawości: pytałeś kiedyś córkę, czy chciałaby się tak zachowywać jak Karolek? (o ile on faktycznie jest koszmarny, bo nie znam tych książek). Ciekawa jestem, czy ona uważa, że chłopcy mogą brykać, a dziewczynkom nie wypada? Bo takie jest wciąż przekonanie wielu osób (oczywiście, raczej starszego pokolenia) i ciekawe, czy książki jakoś to wzmacniają. Założenie tych...

"Najlepsza" z wymienionych to pozycja "Tata Tosi jest feministą" :)

"Że doskonale zdaje sobie sprawę, iż dziewczynki mogą robić to samo, co
chłopcy i zgodnie z tą zasadą wychowuje swoją córkę. "

No okazuje się, że nie bo maja czytać książki dla dziewczynek i o tacie co to jest "feministą".

"Zależy mu, by  wyrosła na mądrą, samodzielną kobietę, razem więc naprawiają rowery, a  Tosia, kiedy ma ochotę, bawi się w błocie lub chodzi na zajęcia z baletu."

Ależ naturalnie, że chce i do tego nie musi być "feministą". Ojciec mojej żony uczył ją jak posługiwać się narzędziami a potem biegała i odkręcała klamki. Umarł w nieświadomości, że był "feministą". Wystarczy kochać swoje dziecko i lubić spędzać z nim/nią czas.

"Feminizm taty Tosi widać również w tym, jak wspiera jej mamę w
rozwoju zawodowym."

Bo Tata nie-feminista oczywiście nie wspiera. To jest tak durne, ze aż boli.

"To też ojciec, który – gdy się wzruszy – nie ukrywa  łez, z chęcią opowiada córce o znanych kobietach i uczy ją, jak bronić  własnych przekonań."

Bo wszyscy jak się wzruszają to płaczą jak Hołownia nad konstytucją. I jeszcze opowiadanie o znanych kobietach... nie ludziach tylko kobietach. O mężczyznach Tata "feminista" przecież mówić nie powinien. Bo Kopernik była kobietą.

Ci sami ludzie którzy płaczą nad indoktrynacją i propagandą kościelną nie maja problemów z indoktrynacją i propagandą feministyczną bo jest ona przecież dobra. Jasne, każdy może wychować swoje dziecko jak zechce - nie mam z tym problemu. Mam problem z podwójnymi standardami kulturowej lewicy.

I jestem podobnego zdania co @A_Generosus. Rodzice powinni kontrolować co dziecko czyta (odpowiednio dla jego wieku i rozwoju emocjonalno-intelektualnego). Ale podsuwanie literatury "dla dziewuch" jest jakąś aberracją wychowawczą.

"Najlepsza" z wymienionych to pozycja "Tata Tosi jest feministą" :)

"Że doskonale zdaje sobie sprawę, iż dziewczynki mogą robić to samo, co
chłopcy i zgodnie z tą zasadą wychowuje swoją córkę. "

No okazuje się, że nie bo maja czytać książki dla dziewczynek i o tacie co to jest "feministą".

"Zależy mu, by  wyrosła na mądrą, samodzielną kobietę, razem więc naprawiają...

AgaGaga, kiedy ja byłam dziewczynką, moimi ulubionymi bohaterami byli strażacy z wiersza "Pali się!" i chłopczyk, który z młotkiem i piłą ciągle coś naprawiał. Ich płeć nie miała dla mnie znaczenia. Liczyło się to, co robili. Potem, jako starszy dzieciak równie mocno lubiłam "Anię z Zielonego Wzgórza" jak " W pustyni i w puszczy", przy czym moim ukochanym bohaterem był Staś, a nie Nel. Nie podzielam poglądu, że dzieci chętniej identyfikują się ze swoją płcią. Chyba bardziej kluczowe są ich zainteresowania i wartości. Zgadzam się z A_Generosusem, że książki są po prostu dla ludzi. I to jest w nich właśnie fajne 🙂

AgaGaga, kiedy ja byłam dziewczynką, moimi ulubionymi bohaterami byli strażacy z wiersza "Pali się!" i chłopczyk, który z młotkiem i piłą ciągle coś naprawiał. Ich płeć nie miała dla mnie znaczenia. Liczyło się to, co robili. Potem, jako starszy dzieciak równie mocno lubiłam "Anię z Zielonego Wzgórza" jak " W pustyni i w puszczy", przy czym moim ukochanym bohaterem był...

Ja się z jednej strony zgadzam z Tobą, że równouprawnienie jest wtedy, kiedy nie kategoryzujemy. Lalka to lalka, auto to auto. ALE problem jest taki, że żyjemy w świecie, w którym w sklepie są różowe rzeczy dla dziewczynek i niebieskie dla chłopców. Ostatnio przeglądałam zabawki i "zestaw chemika", "zestaw fizyka" itp. mają na pudełku chłopców. Dziewczynki były na pudełkach "mój idealny makijaż", "zrób sobie paznokcie". Koszmar. Serio, nie spodziewałam się czegoś takiego. Nadal mamy rodziców, babcie i inne osoby, które wtłaczają dzieci w stereotypy. Dlatego powstają książki dla dziewczynek. Ponieważ nadal jest dyskryminacja. Nadal dziewczynki są zewsząd bombardowane przekazem, że mają wyglądać i się zachowywać. 
Brakuje mi literatury dla chłopców, o tym, że mogą płakać, bawić się lalkami i to jest ok. 
Marzy mi się świat, w którym naprawdę nie będziemy zwracać uwagi na płeć przy wyborze zabawek, książek, przekazu. Ale żeby taki był, musimy do niego dojść. A przed nami długa droga, zwłaszcza w Polsce.  

Ja się z jednej strony zgadzam z Tobą, że równouprawnienie jest wtedy, kiedy nie kategoryzujemy. Lalka to lalka, auto to auto. ALE problem jest taki, że żyjemy w świecie, w którym w sklepie są różowe rzeczy dla dziewczynek i niebieskie dla chłopców. Ostatnio przeglądałam zabawki i "zestaw chemika", "zestaw fizyka" itp. mają na pudełku chłopców. Dziewczynki były na pudełkach...

Zgadzam się z twoją opinią. Gdy byłam mała uwielbiałam czytać książki przygodowe, a dziś chętnie sięgnę po mocny kryminał, a śmiertelnie nudzą mnie cukierkowe książki kobiece.

Zgadzam się z twoją opinią. Gdy byłam mała uwielbiałam czytać książki przygodowe, a dziś chętnie sięgnę po mocny kryminał, a śmiertelnie nudzą mnie cukierkowe książki kobiece.

@A_Generous Dawno temu, w okresie 1968-72, mój polonista w liceum powtarzał, że powieść umrze, jeśli zaczną powstawać powieści dla spawaczy elektrycznych i osobne dla spawaczy acetylenowych.

@AgaGaga Odpowiedziała ci @Alicja Piotrowska. Ja dodam, że kiedy moja córka bawiła się z kolegą (rówieśnikiem) to nie było walki o zabawki: córka budowała z klocków a kolega woził jej lalki w wózeczku. O ile mogę zaobserwować po 30 latach nie miało to wpływu na rozwój osobowości obojga dzieci.

Co do książek z samodzielną (w sensie: zaradną) bohaterką to poleciłbym cykl o Czarnoksiężniku z Oz. Wprawdzie tytułowy Czarnoksiężnik jest facetem, ale główną bohaterką cyklu jest Dorotka, która musi poradzić sobie w wielu sytuacjach - korzystając z pomocy przyjaciół. Popularyzacja przyjaźni i umiejętności współpracy jest bardzo cenna.

@A_Generous Dawno temu, w okresie 1968-72, mój polonista w liceum powtarzał, że powieść umrze, jeśli zaczną powstawać powieści dla spawaczy elektrycznych i osobne dla spawaczy acetylenowych.

@AgaGaga Odpowiedziała ci @Alicja Piotrowska. Ja dodam, że kiedy moja córka bawiła się z kolegą (rówieśnikiem) to nie było walki o zabawki: córka budowała z klocków a kolega woził jej...

skoro tak, dlaczego nie mówimy w polskich szkołach chociażby o Emilii Plater?

skoro tak, dlaczego nie mówimy w polskich szkołach chociażby o Emilii Plater?

Wy jakoś wklejacie te teksty z podręcznika uciśnionej męskości, czy jak? Co to w ogóle za wysyp komunałów, które nic nie znaczą? Przecież to jasne, że pozbawienie kobiet praw do samostanowienia, posiadania na własność nieruchomości i zasada dziedziczenia po potomkach męskich oznaczały, że jednostki, które mimo wszystko wypłynęły na karty historii to głównie czyjeś żony bądź kochanki, a dokonania niezależnych kobiet wynikające z ich aktywnych działań są wygodnie pomijane, jako marginalne i nieistotne lub jakieś fanaberie albo wręcz anomalie.

Wy jakoś wklejacie te teksty z podręcznika uciśnionej męskości, czy jak? Co to w ogóle za wysyp komunałów, które nic nie znaczą? Przecież to jasne, że pozbawienie kobiet praw do samostanowienia, posiadania na własność nieruchomości i zasada dziedziczenia po potomkach męskich oznaczały, że jednostki, które mimo wszystko wypłynęły na karty historii to głównie czyjeś żony bądź...

Nie, nie z podręcznika uciśnionej męskości. Wszak powszechnie wiadomo, że tylko kobiety mogą być uciśnione. Mężczyźni nie mają czasu na takie problemy, bo są zajęci zniewalaniem kobiet.
Kobiety nie zostały nigdy "pozbawione praw do samostanowienia", bo musiałby je najpierw posiadać. Po prostu autorzy prawa (męski wynalazek), nie przewidzieli takich rozwiązań, bo w tamtych realiach społecznych, ekonomicznych oraz gospodarczych i tak nie miałyby racji bytu. Na szczęście teraz czasy są normalne, prawa równe, a kobiety mogą wyjść z cienia. Nie ma co obrażać się na historię, a ja już, to może na matki, które wychowały mężczyzn na takich strasznych okrutników?
I ten zarzut o komunały - dżizas, ależ hipokryzja u osoby, która streściła fałszywie wszystkie przeszłe ustroje, systemy prawne, miejsca w czasie i przestrzeni do jednego czystego androgennego zła, choć były przecież tak różne na przestrzeni wieków.

Nie, nie z podręcznika uciśnionej męskości. Wszak powszechnie wiadomo, że tylko kobiety mogą być uciśnione. Mężczyźni nie mają czasu na takie problemy, bo są zajęci zniewalaniem kobiet.
Kobiety nie zostały nigdy "pozbawione praw do samostanowienia", bo musiałby je najpierw posiadać. Po prostu autorzy prawa (męski wynalazek), nie przewidzieli takich rozwiązań, bo w tamtych...

Julia, wiersz Adama Mickiewicza o Emilii Plater jest lekturą OBOWIĄZKOWĄ w klasie VII. Śmierć Pułkownika, polecam.
Witamy w realnych świecie. 

Julia, wiersz Adama Mickiewicza o Emilii Plater jest lekturą OBOWIĄZKOWĄ w klasie VII. Śmierć Pułkownika, polecam.
Witamy w realnych świecie. 

Wiersz znam, ale to postać historyczna powstania listopadowego, a mamy z nią w styczność nie na historii, a w wierszu, który jak to wiersz podkolorowuje i nagina rzeczywistość.

Wiersz znam, ale to postać historyczna powstania listopadowego, a mamy z nią w styczność nie na historii, a w wierszu, który jak to wiersz podkolorowuje i nagina rzeczywistość.

@Julia A czy to jedyna rzecz, o której się w polskich szkołach nie uczymy albo tematowi jest poświęcone jedno zdanie, gdzieś na marginesie spraw "ważniejszych"?

Nie wiem jak to wygląda obecnie, ale za moich czasów szkolnych to np. cała historia najnowsza była potraktowana tak po macoszemu, że bardziej nie można. XX zdominowany przez pierwszą i drugą wojnę światową i ewentualnie informacja o tym, że potem nastała zimna wojna i żelazna kurtyna i chyba jedno, dwa zdania o wojnie w Wietnamie. I na resztę zawsze brakowało czasu w roku szkolnym i materiału w podręcznikach. Więc, gdyby nie dostęp do amerykańskiej popkultury to o zabójstwie Kennedy'ego bym pewnie do dziś nie usłyszal. O tym, że była jakaś IRA i jej rozmaite odłamy, które się prały z Brytyjczykami to się dowiedziałem z Czasu Patriotów i książek Higginsa, i sam sobie musiałem poszukać informacji, żeby wiedzieć o co tam chodziło. Wojna o Falklandy? To samo. A cała  Afryka w XX w, choćby Biafra? Zapomnij, że się w szkole czegoś dowiesz. Bałkany? Pierwsza Pustynna Burza? Co prawda te wydarzenia były jeszcze dość świeże, ale można było choćby krótko streścić, o co tam chodziło. Że w Europie działały jakieś Czerwone Brygady i inne Baader Meinhof też ani słowa. Dobrze, że chociaż, wspominając o zimnej wojnie, pamiętali o zaznaczeniu, że Związek Radziecki się w końcu rozpadł.

Więc nie, nie istnieje żadne zatajanie wkładu kobiet w historię, bo za mało uczą o Plater.

@Julia A czy to jedyna rzecz, o której się w polskich szkołach nie uczymy albo tematowi jest poświęcone jedno zdanie, gdzieś na marginesie spraw "ważniejszych"?

Nie wiem jak to wygląda obecnie, ale za moich czasów szkolnych to np. cała historia najnowsza była potraktowana tak po macoszemu, że bardziej nie można. XX zdominowany przez pierwszą i drugą wojnę światową i...

Termin "herstory" to współczesny agit-prop w najbardziej siermiężnym wydaniu

Termin "herstory" to współczesny agit-prop w najbardziej siermiężnym wydaniu

Zastanawia mnie, dlaczego dla wyrażenia jakiejś idei trzeba KONIECZNIE odwoływać się do języka angielskiego. A jeżeli ktoś zna: łacinę, grekę, francuski, niemiecki, rosyjski, chiński i pasztu to dla niego rozróżnienie his/her jest bełkotem.

Zastanawia mnie, dlaczego dla wyrażenia jakiejś idei trzeba KONIECZNIE odwoływać się do języka angielskiego. A jeżeli ktoś zna: łacinę, grekę, francuski, niemiecki, rosyjski, chiński i pasztu to dla niego rozróżnienie his/her jest bełkotem.

@Julia Chodziłem do szkoły przy ulicy Emilii Plater w Warszawie. Ścisłe centrum miasta. Czy została w ten sposób niedowartościowana?

@Julia Chodziłem do szkoły przy ulicy Emilii Plater w Warszawie. Ścisłe centrum miasta. Czy została w ten sposób niedowartościowana?

Moja też takie czytała. I zostało jej jeszcze, bo teraz wprawdzie podbiera mi kryminały, ale najchętniej takie, gdzie sprawę rozwiązuje policjantka. Nie policjant.

Moja też takie czytała. I zostało jej jeszcze, bo teraz wprawdzie podbiera mi kryminały, ale najchętniej takie, gdzie sprawę rozwiązuje policjantka. Nie policjant.

Kiedy byłam nieco młodsza to też uwielbiałam Emi

Kiedy byłam nieco młodsza to też uwielbiałam Emi